pompoko

เห็นมีบอกว่า ใส่ฮู้ดผิดสี คืออะไรเหรอครับ

 

คือปกติสีฮู๊ดจะเป็นเครื่องบ่งบอกคณะหรือสาขาที่เรียนจบครับ เช่น ระบบของนิวซีแลนด์จะกำหนดให้ฮู๊ดของผู้จบสายกฎหมายเป็นสีฟ้า สายการศึกษาเป็นสีเขียวมรกต หมอเป็นสีม่วง

 

เหมือนแถบครุยบ้านเราเหมือนกันครับ ที่บ่งบอกคณะ

 

ดูจากภาพ ป้ากลวงน่าจะได้รับ ๑ ใน ๓ สาขาดังนี้ครับ การศึกษา การวางแผน เทววิทยา ซึ่งผมเดาว่าน่าจะเป็นการศึกษา เพราะไม่มีการบอกแน่ชัดว่าป้าแกได้สาขาอะไรแน่ชัด

 

แต่ที่เค้าแซวกันน่าจะเพราะ แกใส่ฮู๊ดเบี้ยวครับ

จริง AUT ไม่ใช่มหาวิทยาลัยห้องแถวนะครับ ในความเป็นจริงมีชื่อเสียงในระดับโลกใช้ได้ทีเดียว อยู่ระดับราว ๔๐๐

 

ในขณะที่จุฬา กับ มหิดลอยู่ราว ๒๕๐ ส่วนธรรมศาสตร์ เกษตร อยู่ระดับ ๕๐๐ (วิธีการจัดอันดับนี่ไม่แฟร์กับมหาวิทยาลัยที่เน้นด้านสายสังคมอย่างธรรมศาสตร์เลย)

 

ถ้าเป็นในนิวซีแลนด์ด้วยกันเอง ก็ราว ๑๐ กว่า

 

แต่.....ปริญญากิตติมศักดิ์นี่ มันแทบไม่มีความหมายอะไรเลยครับ ให้เป็นเกียรติเฉย ๆ ให้ด้วยความสเน่หาก็ว่าได้ เพราะไม่ได้แสดงถึงผลงานที่แท้จริงในปริญญานั้น ๆ แต่อย่างใด ถ้าเป็นดุษฎีบัณฑิตจะใช้ ดร. นำหน้าชื่อก็ไม่ได้ เพราะไม่มีศักดิ์และสิทธิ์แห่งการใช้

 

นึกเหมือนที่ไทเกอร์ได้ปริญญาจากเกษตรนั้นก็ได้ คล้าย ๆ กัน ไม่ต่างอะไรกับเอานาฬิกาอีกอันไปแขวนฝาบ้าน

เห็นกระทู้เกี่ยวกับผู้ว่าหลายๆ กระทู้

รวมถึงเริ่มเห็นนโยบายสำหรับหาเสียงของผุ้สมัครหลายคน

ผมไม่คาดหวังถึงขั้นที่ ผู้ว่าคนใหม่จะสามารถเปลี่ยนแปลง กทม ได้แบบหน้ามือเป็นหลังมือ

แต่ผมก็อยากเห็นนโยบายที่เป็นรูปธรรม จับต้องได้ และสามารถปฏิบัติจริงได้

 

อยากให้เพื่อนสมาชิก ลองคิดนโยบายที่ต้องการดูครับ

ว่าอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงอะไร การรักษาอะไร การแก้ไขอะไร

ลองเสนอกันมาดูครับ 

 

 

เอาผมก่อน

ผมเคยพูดไปหลายๆ กระทู้เหมือนกัน 

เรื่องของการเอาจริงเอาจังกับการควบคุมวินัยจราจร

และการควบคุม เอาจริงเอาจัง กับผู้รักษากฏหมาย

 

ผมไม่ทราบว่า กทม มีอำนาจแค่ไหนต่อตำรวจ โดยเฉพาะตำรวจจราจร

ถ้าสามารถยกตำรวจจราจรมาสังกัด กทม ได้ 

ปรับเปลี่ยนอะไรที่ควรและไม่ควร

เช่น ตั้งหน่วยควบคุมวินัยผู้ปฏิบัติงานอีกชั้น

เพื่อคุมตำรวจไม่ให้ออกนอกลู่ และทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์

ตำรวจจับจริง ไม่มียัดเงิน ไม่ละเว้น เอาจริงกับการจราจร

ไม่ปล่อยให้จอดในที่ห้ามจอด ไม่จอดกระพริบไฟเพื่อกินข้าว

วิ่งในเลนของตนเอง ควบคุมการรับส่งผู้โดยสารของรถเมล์

ดูแลไม่ให้รถตู้ รถแทกซี่ สองแถวจอดคาป้ายรถเมล์ ทำให้รถเมล์ต้องมาจอดเลนอื่น

เพิ่มโทษสำกรับเจ้าหน้าที่ที่มิชอบต่อหน้าที่

เพิ่มรายได้เจ้าหน้าที่จากใบสั่ง รวมทั้งเพิ่มค่าปรับผิดวินัยจราจรขึ้นเยอะๆ

 

ถ้าทำได้ ผมเชื่อว่า กทม รถจะไม่ติดครับ

ความจริง การที่ผมเดินทางไปหลายๆ จังหวัด

ผมพูดได้เลยว่า คนขับรถโดยทั่วไปของ กทม ค่อนข้างขับมีวินัยมาก

รู้จักกฏจราจรและฝ่าฝืนน้อยกว่าคนต่างจังหวัด (ถ้าเทียบกันเป็นเปอร์เซ็นต์)

เพียงแต่คนส่วนหนึ่ง ที่ใช้รถใช้ถนนแบบเห็นแก่ตัว

จึงเป็นปัญหาให้รถติดขัดอย่างทุกวันนี้

 

 

 

 

ข้างบน คือนโยบายของผมครับ

เพื่อนสมาชิกท่านใดมีนโยบายดีๆ เชิญนำเสนอครับ

เห็นพรรคเพื่อไทย นายกปู คุณหญิงสุดารัตน์ ตระเวณพาคุณพงศพัศหาเสียงในช่วงหลายวันที่ผ่านมา

 

ชูนโยบายหลายอย่างที่ดูดี น่าสนใจเลยทีเดียว

 

แต่พอมองย้อนกลับไปเมื่อปี 2553   กลุ่มคนเสื้อแดงซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นกลุ่มมวลชนจัดตั้งของพรรคเพื่อไทย

 

ได้กระทำการอันเป็นที่เดือดร้อน และสร้างความทุกข์ระทมให้กับคนกรุงเทพ อย่างแสนสาหัส

 

ปิดล้อมถนน  ตรวจค้นรถทุกคันที่วิ่งผ่าน  บุกโรงพยาบาลจุฬา  และเผาบ้านเผาเมืองหลายจุดด้วยกัน

 

หลายคนหมดสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะธุรกิจถูกเผา เศรษฐกิจตกวูบนานแรมปี

 

หลายคนหวาดผวาในความปลอดภัยของตนเองและลูกหลาน กลัวจะถูกทำร้าย

 

ทำให้นึกสงสัยว่าแท้ที่จริงแล้ว พรรคเพื่อไทย รัก หรือ เกลียด คนกรุงเทพกันแน่

 

เชื่อว่าคนกรุงเทพอีกหลายล้านคน ก็คงคิดสงสัยเหมือนกันว่า

 

รักคนกรุงเทพ แล้วเผากรุงเทพทำไม?

 

....................

 

http://www.facebook....ics?ref=tn_tnmn

 

 

 

 

 

 

 

เหอ เหอ เหอ  ผมว่า เสื้อแดงเจ้าของจดหมาย กับเสื้อเหลืองที่ขับรถชนตำรวจ

ไม่น่าจะใช่ เหยื่อ ทางการเมืองหรอกครับ เพราะเขามีความคิด เพียงแต่ว่าคนเรา

เมื่อต้องประสบปัญหาใหญ่ในชีวิตขึ้นมา เรามักจะไม่โทษตัวเอง แต่จะมองว่าเพราะ

ไอ้นั่นเพราะไอ้นี่อยู่เสมอ โดยไม่ได้ดูว่าตัวเขาเองเป็นอย่างไร  555

 

เสื้อแดงนั้น ผมไม่รู้ว่าโดนคดีอะไร แต่ดูจากจดหมายแล้วน่าจะโดนคดี หมิ่น ซึ่งถ้า

เป็นคดี หมิ่น จริง เขาก็เป็นเหยื่อความคิดตนเองของตนเองนั่นแหละครับ ความคิด

ของเขานำพาให้เขาต้องรับโทษ

 

ส่วนเสื้อเหลืองนั้นเป็นเหยื่อทางอารมณ์ของตนเอง ที่เห็นเพื่อนถูกกระทำจากตำรวจ

ก็โกรธ จึงขับรถชนตำรวจ ตำรวจที่ถูกขับรถชนก็ไม่น่าจะใช่ตำรวจที่ไปกระทำเพื่อนเขา

ตำรวจคนนี้ก็เป็นเหยื่ออารมณ์โกรธของเสื้อเหลืองด้วย อารมณ์ของเขานำพาให้เขา

ต้องรับโทษ

 

เหยื่อทางการเมืองตัวจริงเสียงจริง น่าจะเป็นเสื้อแดงในคุกที่ยังกร่าง ยังทำตัวเป็นนักเลง

มากกว่า เพราะขนาดรับโทษติดคุกติดตารางอยู่ ยังคิดอะไรไม่ได้เลย ชีวิตยังคงหลงใหล

กับนักการเมืองหรือพรรคการเมืองที่ตัวเองชอบจนมองเห็นคนที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามเป็นศัตรูที่

เจอหน้าก็ต้องเข้าห้ำหั่นกัน เขาไม่เคยรู้ว่าความต่างทางการเมืองมันเป็นแค่เรื่องของ

อุดมการณ์ ความคิด แต่เขาถูกชักนำว่าความแตกต่างทางการเมืองคือ ศัตรู ของเขาเท่านั้น

ผมจึงมองว่า เขาคือเหยื่อทางการเมือง ตัวจริงเสียงจริง  ครับ   5555

คนเขียนข่าว เขียนบทความ กับคนพรีเซ้นท์ข่าว บทความ ใช้ความสามารถคนละด้าน

เขียนข่าว เขียนบทความ ใช้ความสามารถทางอักษร ส่วนคนพรีเซ้นท์ข่าวใช้ความสามารถทางการแสดง

มองยังไง มติชินยังไม่มีมือดีเก่งๆ มาอ่านข่าวให้ติดตลาดได้

ถ้าเค้าจะดูข่าวทีวีมาตรฐาน ดูทางฝั่งเนชั่น ยังได้หลากหลายกว่า

อีกอย่างฝั่งเวิร์คพ้อยท์ ไม่มีพื้นฐานด้านการข่าว เรียนมาด้านสถาปัตย์ จับพลัดจับผลูเข้ามาสายบันเทิง เป็นนักแสดง

ต้องหาคนที่เก่งทั้งด้านกำกับข่าว พิธีกรข่าว สร้างเอกลักษณ์ใหม่ๆ เหมือนที่ เฮียหยุ่นสร้าง กาแฟดำน้อยๆ หยุ่นน้อย ๆ ขึ้นมามากมายในหลายสิบปีที่ผ่านมา

ยังไงก็เชื่อว่า แค่ มติชิน เวิร์คพ้อยต์ ยังไปไม่ถึงดวงดาวได้ง่าย ๆ

ตัวดีๆ เค้าซื้อเข้าช่อง 3 ไม่ให้ทำงานก็แช่แข็งไปเลย

สายเดลินิวส์ก็อยากทำ สายไทยรัฐก็เริ่มทำคลิปข่าว แต่ก็ยังไม่ไปถึงไหน

ถึงยังไงหากพูดถึงข่าวทีวี ยังต้องวิ่งตามเนชั่นอีกหลายสถานี...

ผมเคยเล่าแล้วว่าผมไม่ใช่ประชาธิปัตย์มาตั้งแต่แรก

บ้านผมมาจากครอบครัวบ้านๆ  มักจะไม่ถูกกับ "พรรคผู้ดี" แบบประชาธิปัตย์

เลือกตั้งผู้ว่ากทม.ผมก็เลือกคุณสมัคร  เพราะบ้านผมคลั่งไคล้คุณสมัครมาตั้งแต่ผมเด็กๆ

ตอนสมัยคุณอภิรักษ์ผมก็ไม่ได้ไปออกเสียงเลือกตั้งเพราะไม่สบาย

ผมเลือกประชาธิปัตย์ครั้งแรกสุดในชีวิตเพราะวลี "ไม่เลือกเราเขามาแน่"

 

ช่วงอาเซียนถูกล้ม กรุงเทพถูกเผา  ผมคือคนหนึ่งที่ด่าอภิสิทธิ์เสียยับเยินว่าทำไมไม่ปราบมันซะให้สิ้นซาก

แต่เพื่อนสนิทผมเตือนสติเป็นขั้นเป็นตอน  ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างถ้าอภิสิทธิ์ทำอะไรเลือดร้อนลงไปเพียงเพราะเสียงเชียร์

ผลที่ตามมาหลังจากนั้นทำให้ผม "นับถือวิถีทางของเขา" (คือคุณอภิสิทธิ์ คุณสุเทพ และปชป.) ในที่สุด

 

วิถีของเขา อาจจะช้า แต่มันชัวร์

 

ผลที่ตามมาคือ เขากลายเป็นรัฐบาลแรกและรัฐบาลเดียวที่เจอจลาจลที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์

และเป็นรัฐบาลแรกและรัฐบาลเดียวอีกเช่นกัน ที่รอดมาได้อย่างสวยงาม ไม่ต้องลาออกหลังปราบจลาจล

 

สำหรับผม นั่นคือเครดิตที่ทรงพลังมากๆ

(จึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะโดนดิสเครดิตเหล่านี้ให้สิ้นซาก  เพราะมันคือเครดิตที่น่าหวั่นเกรงสำหรับคู่ต่อสู้จริงๆ)

 

วันนี้

การ "เดินหมากพลาดเพราะขาดความอดทนของทหาร" คราวนี้

ไม่ว่าจะที่ ผบ.ทบ.ปรี๊ด  ทหารตบเท้าไปข่มขู่ ผจก. หรือกองทัพสั่งห้ามเอ่เอ้ทีวีก็ตาม

เหตุการณ์เหล่านี้ มันทำให้ผมซาบซึ้งถึงจิตใจที่อดทนอดกลั้นอย่างเหลือเชื่อของคุณอภิสิทธิ์และประชาธิปัตย์มากยิ่งขึ้น

ว่าพวกเขา โคตรอดทน  จะโดนด่ายังไงก็โต้ตอบด้วยเหตุผล

จะโดนต่อว่าว่าหน่อมแน้มด้วยถ้อยคำหยาบคายยังไง ก็มั่นคงในการเดินตามระบบ

ถูกด่าทอ ดูหมิ่น กล้าวหายังไง ไม่เคยปรี๊ดแตก  แต่อดทนเดินสายทำความเข้าใจ ทีละจว. ทีละวัน

เหมือนพวกเขากำลัง เพียรสร้างปิรามิด  ด้วยการขนอิฐ ทีละก้อน ทีละก้อน

 

เพราะการถูกด่าอยู่ได้ทุกวันๆ ขนาดผู้นำมากมายยังปรี๊ดแตกกันมาแล้ว

(เพราะทักษิณปรี๊ดแตกถึงได้โดนสอยร่วง  เพราะท่านประยุทธ์ปรี๊ดแตก เครดิตถึงล่มสลายในวันนี้)

 

แต่ผมไม่เห็นคุณอภิสิทธิ์ปรี๊ด หรือคุณบัญญัติ คุณสุเทพ คุณกรณ์ คุณชายสุขุมพันธ์ตบะแตกเลยสักครั้ง

เมื่อคืนคุณชายหมูก็ตอบภิญโญแว่นในตอบโจทย์เรื่องโดนด่ามากๆไปว่า

"ต้องอดทนครับ ต้องรับให้ได้  ไม่ไหวก็ฟังเพลงครับ  ฟังเพลงคลาสสิกสักพักก็..โอเคแล้ว"

 

ทั้งที่พวกเขาก็คน จิตใจก็เป็นคน ไม่ใช่พระอิฐพระปูน

แต่การแสดงออกของพวกเขา...ผมว่าพวกเขา..ขอโทษนะครับ...อดทนชิบหาย...เลย

 

ทนกันได้ยังไงเนี่ย?

วันนี้ผมทราบคำตอบแล้วครับ  ที่เขาทน.. ก็เพื่อรักษาระบบ รักษาวินัย ให้ประเทศมันนิ่ง ให้มันอยู่ได้ด้วยกฎกติกา

 

คนที่มีความประพฤติหนักแน่น อดทน อดกลั้นแบบนี้แหละ ที่ผมรู้สึกว่าพวกเขา "พึ่งพาได้"

 

 

ต่อ

 

วันนี้ประเทศชาติต้องเดินไปในทางที่ถูกต้อง

และการทำสิ่งที่ถูกต้อง เราย่อมต้องอดทนอย่างที่สุดกับการทำสิ่งที่ไม่ถูกใจเรา

เพราะแค่พลาดนิดเดียว..ทำตามอารมณ์แค่แป๊บเดียว  ทุกสิ่งที่สร้างมา...พังทลายดั่งปราสาททรายเลย

 

เหมือนที่ผมเชื่อว่ากองทัพภายใต้การนำของท่านประยุทธ์กำลังจะพังในตอนนี้

 

พ่อผมเป็นทหาร ผมรักทหาร เชียร์ทหาร  และเป็นคนหนึ่งที่เอาขนมนมเนยไปให้ทหารทั้งตอนรัฐประหาร และตอนเผาเมือง

แต่ทหารกำลังทำผิดวินัยทหาร และกำลังไม่รักษาสัจจะวาจาที่ว่า "ทหารไปร่วมม็อบไม่ได้ แต่ทหารข่มขู่สื่อได้ ถือว่าเป็นสิทธิ์"

แล้วแบบนี้ประเทศเราจะอยู่กันยังไงครับท่านประยุทธ์?

ประชาชนจะทำสิ่งที่ถูกต้องอย่างไรได้ ในเมื่อผู้นำแตกแถว ทำตามใจตนเองเสียแบบนี้?

 

ในทางกลับกัน  ผมไม่เคยเห็นปชป.ระดมก่อม็อบให้ไปช่วยปชป.  

หากเป็นการมาชุมนุมให้กำลังใจย่อมทำได้ แต่ไม่ให้ชุมนุมไปข่มขู่ ไปกดดันใคร

พวกเขาเดินมาในทางที่ถูกต้องแล้วครับ

 

ใครจะว่าช้า หน่อมแน้ม ขี้ขลาด อย่างไรก็ตาม  ผลพิสูจน์แล้วว่าทุกคนปรี๊ดแตกแล้วเสียรังวัดกันหมด

 

ปราชญ์โบราณมักบอกเสมอถึงคุณค่าของความอดทนอดกลั้น

และมันคือวิธีพิสูจน์ความเป็นวีรบุรุษวีรสตรีได้ดีที่สุด

 

วีรพัฒน์ ปริยวงศ์

2 hours ago near Bangkok

เรื่องงดฉาย "เหนือเมฆ 2" นั้น ผมอยากชวนคิด กับ "วิธีคิด" ในสังคมประชาธิปไตยนิดนึงครับ

 

สำหรับคนที่วิจารณ์ทำนองว่า อย่าไป "ด่วนสรุป" ว่ามีการเมืองแทรกแซง โดยอ้างว่าข้อเท็จจริงยังไม่ชัด แถมเพจดาราที่เขียนข้อความ ก็ออกมาแก้ข่าวว่า "คาดเดา" ไปเอง ...

 

ผมคิดว่าผู้ที่บอกว่า อย่าไป "ด่วนสรุป" เหล่านี้ ต้องไปสำรวจ "วิธีคิด" ให้ดีนะครับ ท่านต้องแยกแยะระหว่าง "การด่วนสรุปตัดสิน" กับ "การวิพากษ์อย่างทันท่วงที" 

 

"การด่วนสรุปตัดสิน" คือไปฟันธง ว่าต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งไที่ยังไม่ทราบข้อเท็จจริงทั้งหมด เช่น หากใครจะเชื่อสิ่งที่ดารามาแก้ข่าวว่า "คาดเดา" ถ้าคุณเชื่อดาราหรือใครง่ายๆโดยไม่ตั้งคำถาม นั่นแหละครับ คือคุณกำลัง การ "ด่วนสรุปตัดสิน" ว่าที่ดาราแก้ข่าว คือเป็นข้อเท็จจริงอันเป็นที่ยุติ

 

แต่ "การวิพากษ์อย่างทันท่วงที" นั้น คือ การหยิบยกเหตุการณ์ที่สำคัญ ซึ่งข้อเท็จจริงอาจไม่ชัดเจน มาวิจารณ์อย่างมีวิจารณญาณ เช่น โดยการไปลองดูตัวอย่างละคร และคิดประกอบกับท่าทีของ ช่อง 3 ที่ให้ข้อมูลขัดกัน และปราศจากคำอธิบายที่ชัดเจน และคิดวิเคราะห์ต่อว่า "หาก" การเมืองแทรกแซงนั้น จะมองต่ออย่างไร บางท่านอาจสงสัยว่าท่าจะมีการเมือง ส่วนบางท่าน เช่น สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ก็ตั้งข้อสังเตว่า ไม่เห็นจะมีอะไรให้แทรกแซง บางท่านก็บอกว่า ช่อง 3 ปั่นประแส

 

พูดง่ายๆ คือ หากใครที่จะรอข้อเท็จจริงให้ยุติก่อนจะเริ่มวิจารณ์ ก็รอไปครับ ไม่มีใครว่า แต่คนที่เป็นห่วง มีความกังวล มีความสงสัย ย่อมสามารถวิพากษ์ได้ว่า "หาก" ข่าวที่รายงานนั้นเป็นจริงเช่นว่าแล้วไซร้ ตนนั้น จะคิดเห็นอย่างไร และแสดงออกอย่างไร แลการมีเสรีภาพที่จะโหมคิดโหมวิจารณ์อย่างมีวิจารณญาณเช่นนี้เอง คือ หัวใจห้องหนึ่ง ของสังคมประชาธิปไตย

 

มิเช่นนั้น เราก็ต้องรอให้ทุกอย่างยุติ แล้วค่อยเริ่มคิดเริ่มวิจารณ์ และหากไม่มีข้อยุติเสียที สืบไม่ได้ หรือไม่มีใครยอมรับ ทุกคนปฏิเสธ หาหลักฐานไม่เจอ สังคมนั้น ก็ไม่ต้องเริ่มคิด ไม่ต้องวิพากษ์วิจารณ์ คนมีอำนาจ ก็ไม่ต้องกลัวอะไร กลบหลักฐานให้หมด และปากแข็ง ก็เป็นอันใช้ได้ 

 

ลองคิดดูนะครับ ว่าสังคมแบบที่คุณว่า มันจะเป็นอย่างไร.

 

---

และด้วยเหตุนี้ จึงขอชื่นชม รายการ คมชัดลึก และทีมเนชั่น Sompop Ntv Wichatorn Wongphan Julie Wu Cholticha Ninlapat กฤษพงษ์ เจริญสุข และผองเพื่อน ที่ตัดเวลารายการปกติของคืนนี้มารายงานและพยายามหาคำตอบเรื่องนี้ (ตลอดจนขอชม SpringNews ตอนนี้) ซึ่งเป็นการทำหน้าที่ของสื่อที่ต้อง "ตั้งคำถามและหาคำตอบอย่างทันท่วงที" ที่หาในฟรีทีวีได้น้อยมาก

56Like ·  · Share

195 people like this.

 

 

 

สายตรงภาคสนาม ไม่กั๊ก ให้ฉายานางปู และบรรดาขี้ข้าทักษิณ... ชัด ตรง โดน




ถูกใจจุงเบย 555 (Three Times)

จากความทรงจำอันเลอะเลือนนะครับอาจคลาดเคลื่อนไปบ้างไม่มากก็น้อย เสธหนั่นไม่ได้จบจปร.โดยตรง การเติบโตทางราชการก็รู้อยู่ถ้าไม่ใช่สายเลือดแท้จปร.ด้วยกันเติบโตยาก เลยหันเหชีวิตมาสู่การเมืองสังกัดปชป.  ก่อนเป็นเลขาธิการพรรคในสมัยชวน1 ด้วยว่าเป็นคนใจถึงใจนักเลงพูดคำไหนต้องเป็นคำนั้นเรื่องหักหลังเพื่อนฝูงเป็นไม่มี บารมีในพรรคและนอกพรรคเส้นสายในวงราชการก็มีพอสมควร มาสร้างชื่อเสียงเกรียวกราวมากในกรณีดึงกลุ่มปากน้ำของวัฒนาอัศวเหมซึ่งสังกัดพรรคประชากรไทยของนายสมัครสุนทรเวชในขณะนั้นให้แหกมติพรรคตัวเองออกมาร่วมกับพรรคประชาธิปัตย์ตั้งรัฐบาลชวน2 เรียกว่ากรณีงูเห่าภาคแรก ที่ว่างูเห่าเพราะใกล้เลือกตั้งแล้วกลุ่มนายวัฒนาในขณะนั้นซึ่งพึ่งแยกตัวออกมาจากพรรคชาติไทย ยังหาพรรคการเมืองสังกัดไม่ได้จะตั้งพรรคการเมืองเองก็ไม่ทัน พรรคการเมืองอื่นก็มีเงื่อนไขคล้ายไม่อยากรับ ดีที่ได้สมัครสุนทรเวชยอมรับให้เข้าพรรคเลยรอดตายทางการเมือง บิ๊กจิ๋วเจอวิกฤตต้มยำกุ้งจนต้องลาออกพรรคร่วมเดิมจะดันพลเอกชาติชายขึ้นเป็นนายกฯแทน แต่เสธหนั่นก็ใช้ความสามารถพิเศษดึงเสียงจากกลุ่มปากน้ำให้มาร่วมกับปชป.ได้รัฐบาลชวน2 ทำให้สมัครกับวัฒนาผีไม่เผาเงาไม่เหยียบกันมาแต่บัดนั้น พรรคปชป.เองก็มีสายใต้กับสายกรุงเทพฯที่ทรงอิทธิพลในพรรคมันเหมือนเป็นธรรมเนียมของเขา หากหัวหน้าพรรคเป็นคนใต้เลขาก็ต้องเป็นของภาคอื่นเช่นชวนเป็นหัวหน้าพรรค เลขาก็เป็นของเสธหนั่นที่อยู่ภาคกลาง ต่อมาบัญญัติเป็นหัวหน้าพรรคเลขาก็ยังเป็นของเสธหนั่น ต่อมาโดนข้อหาแจ้งทรัพย์สินอันเป็นเท็จต่อปปช.จึงถูกเว้นวรรค5ปี ได้ประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์คนสนิทขึ้นเลขาแทน พอผลัดใบนายอภิสิทธิ์คนกรุงเทพฯขึ้นเป็นหัวหน้าพรรค ตามธรรมเนียมเลขาก็ต้องเป็นของคนใต้นั่นคือนายสุเทพ เสธหนั่นกับคนสนิท2-3คนก็จำต้องออกมาตั้งพรรคการเมืองของตัวเองคือพรรคมหาชน พรรคมหาชนเลือกตั้งได้เก้าอี้สส.เพียง2เก้าอี้ มันบ่งบอกว่าบารมีของเสธหนั่นเริ่มลดน้อยถอยลงพร้อมๆกับทรัพย์สินเงินทอง จนสุดท้ายต้องมาเป็นประธานที่ปรึกษาให้กับพรรคชาติไทยพัฒนาของหลงจู๊บรรหาร เคยอาสาเดินสายปรองดองประเทศไทยเพื่อลดความขัดแย้งกับทุกพรรคการเมืองก็ถูกพลพรรคปชป.ค่อนขอดเย๊าะเย้ย สุดท้ายมาทราบข่าวอีกทีก็ป่วยหนักอย่างที่สื่อรายงาน

ทำพ่อหรือเปล่าไม่รู้ แต่รู้ว่าเก็บไว้แล้วพ่อเอ็งไม่กล้ากลับมา

จดหมายเปิดผนึกจากใจ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ถึงคนไทยทั้งประเทศ
โดย Abhisit Vejjajiva เมื่อ 16 ธันวาคม 2012 เวลา 16:40 น.

ก่อนอื่นผมต้องกราบขอบพระคุณประชาชนจำนวนมากที่แสดงความห่วงใยต่อตัวผมและคุณสุเทพ เทือกสุบรรณ เกี่ยวกับความพยายามของกรมสอบสวนคดีพิเศษที่ใช้อำนาจบิดเบือน ยัดเยียดข้อกล่าวหาให้กับผมและคุณสุเทพว่าเป็น”ฆาตกร” ขอให้ทุกท่านสบายใจว่าเราทั้งสองไม่หวั่นไหวและจะยืนหยัดต่อสู้เพื่อพิสูจน์ความจริงว่า สิ่งที่รัฐบาลผมได้ดำเนินการทั้งหมดในช่วงที่มีการชุมนุมที่ผิดกฎหมายและมีกองกำลังติดอาวุธแฝงอยู่นั้น ไม่ได้มีคำสั่งใดเป็นใบอนุญาตให้ฆ่าประชาชน ตรงกันข้าม เราบริหารสถานการณ์ด้วยความอดทนอดกลั้นยึดประโยชน์ชาติเป็นที่ตั้งและพยายามสุดความสามารถที่จะมิให้เกิดความสูญเสีย

หากศาลจะตัดสินให้ประหารชีวิตผมและคุณสุเทพจากคดีนี้ เราก็พร้อมที่จะน้อมรับ เพราะเราเป็นนักการเมืองที่มีความรับผิดชอบต่อประชาชน ได้รับการบ่มเพาะจากพรรคประชาธิปัตย์ให้ยอมตายเพื่อรักษาระบบ โดยไม่มีวันยอมทำลายระบบเพื่อรักษาตัวเอง อันเป็นวิสัยของคนเห็นแก่ตัวที่เข้ามาแสวงประโยชน์จากการเมือง ไม่ใช่ของนักการเมืองมืออาชีพที่ต้องเสียสละตัวเองเพื่อพี่น้องประชาชน

ความรับผิดชอบทางการเมืองต่อเหตุการณ์ปี ๒๕๕๒ - ๒๕๕๓ เป็นหน้าที่ของพวกผม เราจะไม่มีการปลุกมวลชนเพื่อมาปกป้องตัวเอง แต่จะเป็นแบบอย่างให้คนไทยได้เห็นว่านักการเมืองไม่ได้เลวทั้งหมด และผมกับคุณสุเทพขอเป็นตัวอย่างในการยกระดับมาตรฐานการเมืองไทยให้เห็นชัดเจนจากกรณีนี้

พี่น้องจึงไม่ต้องเป็นห่วงผมหรือคุณสุเทพ ผมเชื่อว่าหากเราสองคนจะมีอันเป็นไป แต่อุดมการณ์ของพรรคจะได้รับการสานต่อจากคนรุ่นใหม่ เสมือนกับคำที่ว่าตายหนึ่งเกิดแสน และพรรคประชาธิปัตย์จะไม่มีวันตาย เพราะเราไม่เคยทรยศต่อความไว้วางใจของประชาชน

แต่สิ่งสำคัญที่ผมต้องขอความร่วมมือจากพี่น้องประชาชนให้เป็นพลังขับเคลื่อนประเทศนี้ไปข้างหน้าอย่างสันติวิธี คือการช่วยกันหยุดความล้มเหลวทางการเมือง ซึ่งลำพังผมและพรรคประชาธิปัตย์ไม่สามารถที่จะดำเนินการให้ประสบความสำเร็จได้

การยุติความล้มเหลวทางการเมืองโดยประชาชน เป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะช่วยให้ประเทศของเราก้าวข้ามอุปสรรคที่ขวางทางบ้านเมืองมานานหลายปีไม่ให้เดินไปข้างหน้า นั่นคือความต้องการอยู่เหนือกฎหมายของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ซึ่งทุกคนสามารถทำได้ด้วยการร่วมกันล้มประชามติที่นายกฯผู้เป็นน้องสาวกำลังจะทำเพื่อรื้อรัฐธรรมนูญทั้งฉบับ หวังลบมาตรา ๓๐๙ เพื่อล้มคดีทั้งหลายของพี่ชายนักโทษ

หากพี่น้องทำสำเร็จก็จะเป็นประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของการเมืองไทย เปรียบเสมือนการปฏิวัติโดยประชาชนตามระบบที่ไม่เสี่ยงต่อการเสียเลือดเนื้อ เพื่อยืนยันว่าประชาชนและกฎหมายยิ่งใหญ่กว่าอำนาจเงินและอำนาจรัฐ

ผมและพรรคประชาธิปัตย์จะยืนหยัดเคียงข้างพี่น้องประชาชนเพื่อนำบ้านเมืองไปข้างหน้า หลังจากที่เราติดหล่มผลประโยชน์ของคนๆ เดียว จนบ้านเมืองเสียหายมานานหลายปี

มาร่วมกันคว่ำประชามติแก้รัฐธรรมนูญเพื่อนักโทษ ก้าวข้าม พ.ต.ท.ทักษิณ นำพาประเทศเดินไปข้างหน้า ผมและพรรคประชาธิปัตย์พร้อมร่วมสุขทุกข์กับพี่น้อง เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสอย่างราบรื่น ไร้ความรุนแรง เพื่ออนาคตที่มั่นคงของประเทศของเราสืบไป

อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

Mark Fan Club
ถูกใจแล้ว · 4 นาทีที่แล้ว

งงป่ะ?
88% ชี้ “รัฐบาลปู” คอร์รัปชันสูง แต่ "ยิ่งลักษณ์" มีภาพลักษณ์ซื่อสัตย์สุจริต แซงหน้า"ชวน-อภิสิทธิ์" ????
(กรุงเทพโพลล์")

เครดิตภาพ : ห่วยตูน

เป็นเวลากว่า10ปีที่ "เขียว" เก็บสะสมรูปภาพของในหลวง ซึ่งรูปเหล่านี้ล้วนมีค่าต่อจิตใจของเขาเป็นอย่างยิ่ง แม้รูปเหล่านี้บางส่วนจะถูกเก็บมาจากถังขยะตามที่ต่างๆ ที่ผู้คนทั่วไปทิ้งขว้างบ้าง เหยียบย่ำบ้าง ไม่ว่าจะเป็นแสตมป์ ปฏิทิน เศษกระดาษ รูปโปสเตอร์ ฯลฯ แม้รูปเหล่านั้นจะเก่าหรือเลอะเปรอะเปื้อนขนาดไหน เขาจะเก็บภาพทุกชิ้นมาเช็ดทำความสะอาดอย่างถนุถนอม และเก็บใส่กระเป๋าที่เขาประดิษฐ์มาจากกล่องลังโฟมผลไม้ 2ใบประกบกัน พร้อมห่อด้วยแผ่นพลาสติก3ชั้นอย่างประณีตเพื่อกันน้ำ แม้จะเป็นกระเป๋าที่ทำมาจากเศษวัสดุเหลือใช้ ไม่มีค่า ไม่มีราคา แต่นั่นไม่สำคัญ มันสำคัญที่ว่าการกระทำของชายเร่ร่อนผู้นี้ได้บ่งบอกว่าความรัก ความเทิดทูนที่เขามีต่อ"ในหลวง"นั้น เขาทำด้วยความซื่อสัตย์ ไม่ว่าจะต่อหน้าหน้า หรือลับหลัง พระองค์......

http://www.facebook.com/kontvburabha