yaijung1

ไม่มีรัยมาก  แค่อยากบอกว่าวันนี้คนไทยในซานฟรานไปไล่พวก***มา 

ได้ข่าวว่าไอ้แม้วกำลังจะมาซานฟรานอีกแล้ว เที่ยวนี้จัดหนักอีกแน่

การทำร้ายพระสงฆ์ด้วยเจตนาที่จะบ่อนทำลายพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นตัวแทนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถือว่าเป็นการล่วงเกิน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเช่นกัน ผู้ทำจะได้รับกรรมหนักแสนสาหัส และเมื่อถึงคราวที่กรรมตามทันจะหนีไปไหนก็หนีไม่พ้น ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า ่"บุคคลที่ทำกรรมชั่วไว้ แม้จะหนีไปในอากาศ หนีไปในท่ามกลางมหาสมุทรหรือหนีไปยังซอกเขา ก็ไม่อาจพ้นจากกรรมชั่วของตนได้"

สถาบันศาลคือสถาบันที่พิจารณาคดีตามหลักฐาน และหลักกฏหมาย, รัฐธรรมนูญ ทุกคดีในศาลอื่น ๆ ก็พิจารณาคดีโดยผํู้พิพากษา ไม่ถึง 9 ท่านด้วย  ถ้าไม่รับอำนาจศาลแล้วอ้างตนเองมีจำนวนเสียงมากกว่าผู้พิพากษา  ถ้าอย่างนั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกันสมมุตินะครับ สมมุติว่ามีคนร้ายไปยิงคุณพ่องของคนเสื้อแดงเหล่านี้ตาย แล้วตำรวจก็ดำเนินการจับกุมตัวตามพยานหลักฐานที่รัดกุมแน่นหนาดิ้นไม่หลุด ศาลท่านก็พิจารณาว่าคนร้ายที่ยิงคุณพ่องของเสื้อแดงตามรูปข้างบนตาย ว่ามีความผิดจริงตามหลักฐานและตามกฏหมายอาญา  แต่บังเอิญคนร้ายมันเป็นคนที่กว้างขวางมีพรรคพวกเพื่อนฝูงมากมาย คนร้ายมันบอกว่า 1 เสียงของผู้พิพากษาศาลอาญา กรูไม่ยอมรับอำนาจศาล  อย่างนั้นคุณพ่องเสื้อแดงก็ตายไปฟรี ๆ จะเอาอย่างนั้นมั๊ย คุณกระบือแดงทั้งหลาย  นี่ผมพยายามยกตัวอย่างแบบบ้าน ๆ ให้เข้าใจแล้ว ไม่รู้ว่าคุณจะแยกแยะได้หรือยัง ว่าศาลพิจารณาคดี มันไม่เกี่ยวกับจำนวนคนคัดค้าน  อย่าลืมนะครับว่านี่เป็นเรื่องสมมุติ 

"ท่านดูถูกผมฮะ คิดไม่ออกฮะ ท่านอย่าพูดอย่างนี้ ชาวนาก็มีสมอง"

ขอให้ดูหน้าผัวนางหลินฮุ่ยสิ  ฮาโค ตะ ระ  หน้าาเจื่อนเลย

เมื่อสักครู่ ประมาณ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา กลุ่มคนไทยในซานฟรานได้ร่วมกันต่อต้านรัฐบาลรักษาการ   (อากาศหนาวมาก)  รวมตัวกันได้น้อยเพราะว่าวันนี้วันจันทร์ ส่วนใหญ่ติดภาระกิจทำงานกัน  

พวกเราขอส่งแรงใจช่วยพลังมวลชนชาวไทยที่ออกมาแสดงพลังกันอย่างมาก จนทำให้รัฐบาลต้องออกแถลงยุบสภา  แต่นั่นยังไม่ใช่ความต้องการของพวกเราชาวไทย

จะมองว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ไม่เชิง  อย่าลืมนะครับว่าหน่วยงานราชการ กระทรวง ทบวง กรม  รวมไปถึงผู้ปฏิบัติในหน่วยงานหมายถึงข้าราชการ  ในการดำรงชีวิตประจำวันหรือในการปฏิบัติงาน ผมถามจริง ๆ เถอะว่าคุณใช้คนอย่างเดียวเหรอครับ  ไปทำงานจะไปขี้ ไม่เยี่ยว ไม่ต้องใช้น้ำกันเลยใช่มั๊ย   ทำงานไม่ต้องเปิดไฟ  ไม่ต้องเปิดแอร์  สามารถทำงานได้ใช่มั๊ย  การส่งเอกสารต่อหน่วยงานไม่ต้องใช้ไปรษณีย์เหรอครับ  ถ้าทำอย่างนั้นได้ผมขอยอมแพ้ให้ ดีออก มันเป็นนายกพร้อมรัฐมนตรีทั้งชุดรักษาการต่อไป  

อย่าลืมสิครับว่า สรส. 46 หน่วยงาน พร้อมยืนข้างประชาชน  

จบป่ะ   แม้กระทั่ง ผบ.เหล่าทัพ ทั้งหลายแหล่ อย่าบอกนะว่าที่บ้านขี้แล้วไม่ต้องกดชักโครก

นี่แค่ออร์เดิร์ฟ

 

สงสัยจะมีแต่คำว่าเสือกเรื่องส่วนตัว

 

คำว่าเสือกเรื่องประเทศอื่น คงจะไม่มีใน Dick ชันนารี

 

ทูตสหรัฐจับตาการเมืองไทยแนะเจรจา 06 ธันวาคม 2556 เวลา 10:14 น. |เปิดอ่าน 1,179 | ความคิดเห็น 2.... โฆษกรัฐบาล เผย สหรัฐหนุนประชาธิปไตยไทยขอไร้รุนแรง ด้าน ทูตสหรัฐ เผย ติดตามการเมืองไทยอย่างใกล้ชิดแนะเจรจาสันติวิธี.... อ่านต่อได้ที่ : http://bit.ly/1f1jhYO นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม เดินทางเข้าปฏิบัติภารกิจที่ทำเนียบรัฐบาล โดยภารกิจแรก นายกรัฐมนตรี เปิดโอกาสให้ พลเรือเอก Samuel Locklear (แซมมวล เจ. ล็อคเลียร์) ผู้บัญชาการกองกำลังสหรัฐอเมริกาประจำภาคพื้นแปซิฟิก (United States Command – USPACOM) เข้าเยี่ยมคารวะนายกรัฐมนตรี ณ ห้องสีงาช้าง ตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล

ด้านพลเรือเอกแซมมวล เจ ล็อคเลียร์ ผู้บัญชาการกองกำลังสหรัฐประจำภาคพื้นแปซิฟิก รู้สึกเป็นเกียรติ และยินดี ที่ได้เข้าร่วมงานเฉลิมพระเกียรติพระเจ้าอยู่หัวฯ ในวันที่ 5 ธันวาคม ซึ่งถือเป็นวันที่งดงามของไทย ทั้งนี้ยังได้มีโอกาสหารือกับนายกรัฐมนตรีและ พลเอกธนศักดิ์ ปฏิมาประกร ผู้บัญชาการทหารสูงสุด ซึ่งไทยและ อเมริกาถือเป็นประเทศพันธมิตรที่ดีมาโดยตลอด ได้แสดงถึงความสัมพันธ์และความร่วมมือ ที่ผ่านมา ไทย-อเมริกาได้ร่วมมือกันเข้าไปช่วยเหลือฟิลิปปินส์ โดยยังคงย้ำว่าจะรักษาความสัมพันธ์และความร่วมมือกันต่อไป

นางคริสตี้ เคนนี่ เอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทย เปิดเผยว่า รู้สึกยินดีและเป็นเกียรติที่ได้ร่วมงานเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในวันที่ 5 ธันวาคม

ทั้งนี้ ได้ติดตามสถานการณ์การเมืองในประเทศไทยอย่างใกล้ชิด ซึ่งหวังว่า จะมีหนทางสร้างสันติด้วยการเจรจา ทั้งนี้ ไทย-อเมริกา ถือเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ซึ่งในการหารือกับนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ตนเองได้แนะนำให้ใช้วิธีทางสันติในการพูดคุยกัน

ด้าน นายธีรัตถ์ รัตนเสวี โฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวว่า พลเรือเอกแซมมวล เจ. ล็อคเกลียร์ ที่ 3 ผู้บัญชาการกองบัญชาการสหรัฐฯ ประจำภาคพื้นแปซิฟิก เข้าเยี่ยมคารวะนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ในโอกาสที่เดินทางเยือนประเทศไทยเพื่อเข้าร่วมงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เฉลิมฉลองความสัมพันธ์ไทย-สหรัฐครบ 180 ปี และส่งเสริมความสัมพันธ์ทางทหารระหว่างสองประเทศนายกรัฐมนตรีได้กล่าวต้อนรับผู้บัญชาการกองบัญชาการสหรัฐฯ ประจำภาคพื้นแปซิฟิกและคณะสู่ประเทศไทย และกล่าวขอบคุณไปยังประธานาธิบดีโอบามาที่ได้ส่งสาส์นถวายพระพรเนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โดยทั้งสองฝ่ายพร้อมส่งเสริมความสัมพันธ์ทวิภาคีระหว่างไทยและสหรัฐฯให้แน่นแฟ้นมากยิ่งขึ้น ทั้งนี้ไทยถือเป็นพันธมิตรที่เก่าแก่ที่สุดของสหรัฐฯในภูมิภาคผู้บัญชาการกองบัญชาการสหรัฐฯ ประจำภาคพื้นแปซิฟิกกล่าวชื่นชมนายกรัฐมนตรีที่ใช้ความอดทนอดกลั้น และไม่ใช้ความรุนแรงต่อเหตุการณ์ทางการเมืองในประเทศ พร้อมสนับสนุนแนวทางหลักประชาธิปไตย โดยนายกรัฐมนตรีกล่าวว่า รัฐบาลยืนยันที่จะใช้สันติวิธี และจะปฏิบัติตามหลักการของระบอบประชาธิปไตยในการแก้ไขปัญหา นอกจากนี้รัฐบาลยังยินดีที่จะเปิดการเจรจากับทุกฝ่ายเพื่อหาทางออก

นางคริสตี้ เอ เคนนีย์ เอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทยที่ได้ร่วมเข้าคารวะนายกรัฐมนตรีด้วยได้กล่าวชื่นชมบทบาทความเป็นผู้นำของนายกรัฐมนตรีในช่วงวิกฤติ และเห็นว่าการเจรจาพูดคุยกันมีความสำคัญที่สุด ทั้งนี้เมื่อผ่านวันมหามงคล 5 ธันวาคมไปแล้วทุกฝ่ายน่าจะมาหาทางออกร่วมกันนอกจากนี้เอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทยยังได้กล่าวชื่นชมความอดทนอดกลั้นของรัฐบาลและตำรวจในการดูแลความสงบเรียบร้อย

ซึ่งนายกรัฐมนตรีย้ำว่าจะยังไม่มีการประกาศใช้พระราชกำหนดสถานการณ์ฉุกเฉิน โดยจะยังมอบหน้าที่การดูแลความสงบเรียบร้อยต่อไปนอกจากนี้ ไทยมองว่า สหรัฐฯเป็นเสาหลักที่สำคัญของความมั่นคงและความเจริญรุ่งเรืองในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ซึ่งผู้บัญชาการกองบัญชาการสหรัฐฯ พร้อมที่จะทำงานร่วมกับไทยทุกเวที รวมถึงการฝึกคอบร้าโกลด์ ที่เป็นการฝึกร่วมที่ใหญ่ที่สุดในโลก นอกจากนี้ทั้งสองประเทศเห็นพ้องต้องกันในการใช้กองกำลังเพื่อความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม และบรรเทาภัยพิบัติทางธรรมชาติในภูมิภาคอีกด้วย

 

 

 

 

ด้าน ทูตสหรัฐ เผย ติดตามการเมืองไทยอย่างใกล้ชิด= 'เสือ-ก'ทางการเมือง การทูต........ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

ผมไม่รู้หรอกนะว่าสหรัฐจะ เสื  อ  ก  หรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ  ตอนนี้เพื่อนผมเป็นคนอเมริกันที่รักเมืองไทยได้โพสต์ไว้อย่างนี้อ่ะครับ

เราคนไทยในเมืองซานฟรานซิสโก ร่วมกันจุดเทียนชัยถวายพระพรที่ Union Square  ในคืนวันพุธที่ 4 ธันวาคม เวลา 22:45 น. ตามเวลาท้องถิ่น (ตรงกับเมืองไทยวันพฤหัสที่ 5 ธันวาคม เวลา 13:45 น.)  

ข อ พ ร ะ อ ง ค์ ท ร ง พ ร ะ เ จ ริ ญ

ไม่รู้ไม่ชี้

ถ้าถามว่าทำเกินไปมั๊ย  ถ้าตอบตามตรงก็คงต้องบอกว่าเกินไป  แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าไม่มีการกดดันด้วยวิธีนี้ คงจะยากในการเปลี่ยนแปลง เพราะต่อสู้กับรัฐบาลที่เป็นโ่จรเผาบ้านเราแล้วเข้ามาบริหารประเทศ ก็ต้องใช้วิธีนี้ เพียงแต่ว่าต้องคุมมวลชนให้อยู่ด้วย อย่าให้ทำลายทรัพย์สินหรือเจ้าหน้าที่ก็พอแล้ว  

ขออนุญาตคุณโทนี่นะครับ ขอแชร์รูปบางส่วนของพลังมวลชนได้มั๊ยครับ

สุดยอดเลยครับพี่น้องชาวไทย ผมขอเป็นกำลังใจให้จากคนต่างแดนครับ  ขณะเดียวกันพวกผมในต่างแดนก็มีใจรักชาติเหมือนกันนะครับ เราช่วยกันแสดงออกให้คนอเมริกันได้เห็นถึงความต้องการของพลังประชาชนที่บริสุทธิ์ว่าพวกเราต้องการอะไร และถูกกระทำอย่างไรจากรัฐบาลในช่วงที่ผ่านมา ตั้งแต่มันเผาบ้านเรา แล้วยังมีหน้ามาเชิดหน้าอยู่ในตำแหน่งบริหารประเทศตามกระทรวงต่าง ๆ  

มันจบแล้วครับ  อีกสองวันผมจะบินกลับไปเมืองไทย เพื่อร่วมพลังกับพี่น้องชาวไทยทั่วประเทศที่รักความถูกต้อง และไม่ยอมสยบให้กับความชั่วช้าสามานย์ ของรัฐบาลระยำ ผมคับแค้นใจเป็นอย่างมาก แต่ก็อดทนมาตลอด เคยบอกไว้แล้วว่า"สักวัน สักวัน เมื่อถึงวันนั้นพลังเงียบอย่างพวกเราจะเป็นพลังที่สามารถทำลายล้างความชั่วได้อย่างดี ที่ไม่สามารถหาอาวุธใดมาเปรียบเทียบได้"  และวันนั้นมันก็มาถึงแล้ว เคยโพสต์ข้อความนี้ไว้ตั้งแต่ในบอร์ดเก่า แต่หาไม่เจอแล้ว จำได้ว่าเคยโพสต์ไว้ให้กับพวกตอม, การ์ตูนลามก (Hentai) และอีกหลาย ๆ ท่าน 

เจอกันครับพี่น้องชาวไทย  จะรีบกลับไปเพื่อยืนเคียงข้างเธอผู้นี้ด้วย 

“Welcome to the Republic of Thaksin.” You won’t see these words displayed in the customs hall when arriving in Thailand, but the Land of Smiles has indeed morphed into the land ofThaksin Shinawatra.

That should be giving Southeast Asia’s second-biggest economy plenty to frown about. Seven years after the former prime minister was ousted in a coup, Thaksin’s long shadow continues to dominate Thai politics. Since then, the country has seen six prime ministers, the most recent one being Thaksin’s baby sister, Yingluck Shinawatra.

Like many loving siblings, Yingluck looks out for her kin. Recently she tried to ram a get-out-of-jail-free card for Thaksin and other politicians through the parliament -- as big a political blunder as Asia has seen in years. Markets plunged and more than 32,000 people joined demonstrations in the capital and 17 other provinces. This week, Yingluck backed down and agreed to scrap the bill for now.

But anyone who thinks that’s the end of Thailand’s Thaksin nightmare is wrong. The proud and acerbic billionaire, Asia’s answer to Italy’s Silvio Berlusconi, isn’t about to shelve his obsession with returning home, reclaiming the portion of his telecommunications fortune frozen by the state and succeeding his sister. Many fear Yingluck is little more than a placeholder for big bro.

With his ambitions thwarted for now, the focus has turned to how much money this setback will cost Thaksin. Thais should be worrying instead about how much this political circus is hurting their $366 billion economy. Every day that politicians and policy makers in Bangkok spend obsessing over Thaksin’s return is one that’s not being used to modernize the economy, increase competiveness and avoid the “middle-income trap” that befalls many developing nations and may soon ensnare Thailand.

The politics of personality aren’t confined to Thailand. Asia is awash with larger-than-life populists bigger on charisma and spin than concrete reforms: leaders like Shinzo Abe in Japan, Xi Jinping in China and, in some ways, Benigno Aquino in the Philippines. The same problem afflicts several figures who have yet take the helm, including India’s Rahul Gandhi. All have neglected tough policy work in hopes that a strong personality will be enough to carry them through and bolster their approval ratings.

But Thaksin raised the strategy to an art form, essentially making an entire nation about him. His tenure from February 2001 to September 2006 saw nothing less than the wholesale bastardization of Thai democracy. He neutered its institutions and enriched his family members and cronies in ways that would have made a Russian oligarch blush.

Like former Italian Prime Minister Berlusconi, Thaksin was a powerful tycoon who leveraged his business success to become leader. Thaksin, like Berlusconi, was later accused of bending the government to his will and in alignment with his business interests. He got away with it by literally bribing the rural communities that formed his power base. His “Thaksinomics” program of flooding the hinterlands with cheap loans was never more than Tammany Hall-like doling out of cash for support. The money did nothing to improve the economy’s fundamentals or capacity for innovation.

It’s a strategy Yingluck copied early and often after becoming prime minister in 2011. Take her disastrous rice-subsidy plan, which by the latest estimate has cost $19 billion since October 2011 and over time has recorded losses equivalent to 59 percent of that figure.

Thailand is now sitting on two years of export production, which has distorted rice markets in the Mekong River region and cost Thailand the title of world’s biggest rice exporter. What’s depressing is that in that time Thailand could have, say, built a new state-of-the-art airport. Instead Suvarnabhumi Airport, opened the same month in 2006 in which Thaksin was ousted, continues to struggle with capacity constraints that are impeding the all-important tourism market.

Why champion such a debacle? The rice program is sure to pay huge dividends for Yingluck, and by extension Thaksin, come early 2014 when her government may call a snap poll. The hope would be for Yingluck’s party to demonstrate enough of a mandate to resurrect the amnesty bill. To do that, they will need the farmers. Hence the linear focus on boosting rice prices.

It’s frustrating to think where Thailand might be today had the nation not squandered the last seven years on all things Thaksin. By overreaching so spectacularly with the amnesty bill, Yingluck displayed a level of cluelessness that will further hobble her ability to govern.

The bill might have gotten further if it had also applied to people charged with lese-majeste, which mandates prison sentences as long as 15 years for defaming or insulting the king, queen, heir apparent or regent. Instead the bill would have allowed Yingluck’s brother, army officers and former Prime Minister Abhisit Vejjajiva, who faces murder charges for authorizing soldiers to use weapons during unrest in 2010, to walk free -- not average Thais. It left the pro-Thaksin Red Shirts and opponents known as the Yellow Shirts wondering who, or what, they had been fighting for.

It’s time that the Republic of Thaksin became less about one man and more about the aspirations and needs of Thais.

ทำไมถึงได้ชื่นชมอดีตนายก และนายกรัฐมนตรีปัจจุบัน เสียเกินเลย  อย่างนี้ก็เขินแย่เลยน่ะสิ  

 

วันนี้เป็นวันนึงที่ผมรู้สึกภูมิใจและดีใจมาก เพราะพวกเราคนไทยในต่างแดนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ยามที่มีเรื่องของประเทศชาติเดือดร้อน เราไม่เคยทิ้งกัน ต้องเน้นนะครับว่าไม่รู้จักกันจริง ๆ ไม่เคยเห็นหน้า อย่างผมเอง พอน้องที่รู้จักกันขวนเข้ากลุ่มในไลน์ ก็แชทกันไม่เกินชั่วโมง พอเช้าวันรุ่งขึ้นตีรถไปหา ซื้ออุปกรณ์ ช่วยกันสกรีนเสื้อ ทำป้าย มันเป็นความภูมิใจ ความอบอุ่น สำหรับพวกเราในต่างแดน ที่ไม่มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงอยู่ใกล้ตัว

 

โอ้โหสกรีนกันสดๆ สียังไม่ทันแห้งดีก็ใส่ไปลุยกันเลย นับถือครับ

 

มันกระทันหันน่ะครับท่าน  สกรีนกันสด ๆ เลย  หาซื้อเสื้อให้สาว ๆ ได้แค่สิบกว่าตัวเท่านั้นเอง  บางตัวยังไม่ทันแห้งดีเลย  มีเท่าไหร่ขายหมดเกลี้ยง  ไม่คิดกำไรนะเอาแค่ค่าซื้อของเท่านั้นเอง  น้องอีกคนก็ไปพิมพ์ธงชาติมาผูกข้อมือ   ภูมิใจครับ  อบอุ่นมาก

วันนี้เป็นวันนึงที่ผมรู้สึกภูมิใจและดีใจมาก เพราะพวกเราคนไทยในต่างแดนที่ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน แต่ยามที่มีเรื่องของประเทศชาติเดือดร้อน เราไม่เคยทิ้งกัน ต้องเน้นนะครับว่าไม่รู้จักกันจริง ๆ ไม่เคยเห็นหน้า อย่างผมเอง พอน้องที่รู้จักกันขวนเข้ากลุ่มในไลน์ ก็แชทกันไม่เกินชั่วโมง พอเช้าวันรุ่งขึ้นตีรถไปหา ซื้ออุปกรณ์ ช่วยกันสกรีนเสื้อ ทำป้าย มันเป็นความภูมิใจ ความอบอุ่น สำหรับพวกเราในต่างแดน ที่ไม่มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงอยู่ใกล้ตัว