ตั้งเเต่อายุ 17 - 18 ผมก็เริ่มทำงานเล็กน้อยๆ สะสมเงิน จนในที่สุด อายุ 20 ก็ได้ รถคันเเรก ภูมิใจมากเลยตอนนั้น โตโยต้า วิช (สภาพปัจจุบัน)

พอได้คันเเรกเสร็จเเล้วผมก็ไม่หยุดที่จะทำ จนได้เข้ามาสู่วงการรถยนต์มือสอง เริ่มจากการเป็นนายหน้า จนได้ อีกคัน ตอนอายุ 23 เป็นมิตซู เเลนเซอร์(เเต่ตอนนี้เอาไปเเปลงเป็นอีโว 9 ไปเเล้ว 5555)

เรียนจบเเล้วก็ได้ เข้าไปทำงานที่บริษัทใหญ่ เเห่งหนึ่ง เเต่ก็ยังไม่ทึ้งความฝันของตัวเองทำควบคู่กันไป เก็บตังค์จนมาได้รถอีกคัน ตอนอายุ 25

เสร็จเเล้วผมก็ลาออกจากงาน โดยที่คนรอบข้างท้วงติงว่า"บ้า รึ ปล่าว"
เเล้วผมก็มาเริ่มธุรกิจ เต็นท์รถเล็กๆ ทำไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ได้ขยับขยายไปจนใหญ่ จากเงินลงทุนตอนเเรก ไม่ถึงล้าน ตอนนี้ก็กลายเป็นหลายสิบล้าน พวกที่หาว่าผมบ้า ตอนนี้มันก็ยังเหมือนเดิมมีอะไรอย่างผมไม๊ล่ะ !!!
เเม่ผมชอบบอกว่า"คนเรา จะทำอะไร อย่าคอย วาสนา อยากทำอะไรทำเลย มันไม่มีหรอกที่เงินจะหล่นมาจากฟ้า หรือ จะมีใคร ยื่นมือมาให้เสมอ ฝันอะไรไว้ ต้องทำด้วยตัวเอง ตั้งเเต่ตอนนี้"
ผมกลับมานั่งคิดมันก็เหมือนพวกควายเเดง นั่งรอ นั่งคอย เงินที่จะหล่นมา นั่งบอกว่านู่นนี่ เเก้นู่นนี่ เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้น ทั้งๆที่พวกมันก็ไม่ทำอะไร ดีไม่ดีมันอยู่ที่ตัวเองทำไม่ใช่หรือครับ????
สรุปเเล้วตอนนี้ผมได้ทุกอย่างตามที่ผมฝันไว้เเล้ว เร็วกว่าที่ผมตั้งเป้าไว้อีก ขอบคุณพ่อ เเม่ ขอบคุณคนที่ดูถูกผมทุกท่านนะครับ ขอให้โชคดี