akincana

"เมื่อประชาชนเลือกผู้แทนโกงก็ได้ 'ผู้แทนโกง'

ผู้แทนโกงทั้งหลายไปประกอบกันเป็นรัฐสภาก็เป็น 'รัฐสภาโกง'

รัฐสภาโกงไปตั้งคณะรัฐบาลก็เป็น 'คณะรัฐบาลโกง'

เจ้าหน้าที่ทุกคนก็เป็นคนโกง โกงกันทั้งบ้านทั้งเมือง

หรือจะโกงขึ้นไปเป็นเทวดา เพราะว่าคนโกงมันทำบุญทำกุศล

ไปเกิดเป็นเทวดา มันก็เป็น 'เทวดาโกง'

โกงกันหมดทั้งจักรวาล

แล้วจะอยู่กันได้อย่างไร??"

-พุทธทาสภิกขุ-

ขนาดกางร่ม พื้นที่ยังฟันหลอเลย 

ปล่อยวางซะบ้าง...ไอ้เวร

ก็ตอนนี้มันเหลือแค่ dragonworld, อย่ามโน, จาฤก

แค่นี้เองนี่ครับ

 

มีตัวละองผลุบๆ โผล่ๆ ด้วยครับ

เล่มนี้ด้วยครับ recommend คนเขียนเป็นยักษ์ใหญ่ในวงการ

มีแต่พิกัด เนื้อสด รัชดา พร้อม ราคา

ผมขอ...

อ่านมู้นี้แล้วรู้สึกว่าความรู้ทางธรรมเรากลายเป็นเด็กอนุบาลหนึ่งเลยวุ้ย

อาบัติของพระนี่ น่าจะเป็นกฎกติกาของพระที่ห้ามประพฤติปฏิบัติ มากกว่า บางเรื่อง

ประพฤติผิดกฎกติกา แต่อาจไม่บาป บางเรื่องประพฤติผิดกฎกติกา แล้วบาปด้วย ก็มี

 

ที่พระพุทธเจ้าตอบพระสององค์นี่น่าจะตอบในแง่ของ กฎกติกาของพระเท่านั้น

ไม่เกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษ เพราะบาปบุญคุณโทษนั้นต้องไปว่ากันอีกเรื่องหนึ่ง

 

พระที่คิดจะขะโมยของเขา แค่คิดก็บาปแล้ว เป็นมโนกรรมชั่ว ส่วนกายกรรมก็ขะโมยแล้ว

แต่ดันหยิบผิด นี่บาปทั้ง มโนกรรม และกายกรรม เลย จะยกเว้นก็คือ วจีกรรมเท่านั้นที่ไม่ได้

ด่าตัวเองตอนรู้ว่าหยิบผิดมา

 

พระพุทธเจ้าบอกอาบัติทุกกฎ นั่นคือกฎกติกาของพระ เพราะพระองค์นั้นไปถามแค่

กฎกติกา ไม่ได้ถามว่าแล้วตายไปจะตกนรกหรือเปล่าด้วย

 

พระอีกองค์หนึ่ง ไปปล่อยกวางของนายพราน พระพุทธเจ้าบอกไม่อาบัติ ก็ทำนองเดียวกัน

กับองค์แรก คือถามเฉพาะเรื่องกฎกติกา ที่ไม่อาบัติเพราะ คิดเมตตากวางไม่ได้คิดขะโมยกวาง

เป็นมโนกรรมดี แถมกายกรรมยังดีอีก คือไปปล่อยกวางเป็นอิสระ ยกเว้นวจีกรรมเหมือนกันเพราะ

ไม่ได้พูดอะไรกับใคร

 

สองกรณีนี้ กรณีแรกผิดกฏกติกา กรณีหลังไม่ผิดกฎกติกา แต่เรื่องบาปบุญคุณโทษ น่าจะมีทั้งสองกรณี

 

กรณีแรกมันบาปชัดเจน เพราะผิดศีล  5 อยู่แล้ว เป็นพระถือศีลตั้งสองร้อยกว่าข้อ แค่ศีล 5 ยังรักษาไม่ได้เลย

 

กรณีที่สอง คิดก็ดี ทำก็ดี ทำไมถึงบาป มันบาปตรงการคิดดี ทำดี แต่มันไปทำให้คนอื่นเดือดร้อนนั่นแหละ

สงสารกวาง ปล่อยกวางเป็นอิสระ บุญตรงนี้ก็รับไปเต็ม ๆ  นายพรานไม่ได้กวาง เดือดร้อน อาจไม่มีอาหารกิน

ลูกเมียพลอยอดไปด้วย บาปตรงนี้ก็ต้องรับไปเต็ม ๆ  อย่าเอาบาปที่นายพรานฆ่าสัตว์ตัดชีวิต มาหักล้างกับ

การปล่อยกวางของพรานไป ไม่ได้นะครับ เรื่องบาปบุญคุณโทษนี้ มันเป็นการกระทำเฉพาะตัวครับ นายพราน

ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ก็รับบาปไป พระไปปล่อยกวางของนายพรานทำให้นายพรานเดือดร้อน ก็รับบาปไป

 

แบบ ใครทำอย่างไรก็ได้ผลอย่างนั้น แต่ เผาบ้านเผาเมืองแล้วได้ผลเป็นมะเร็ง นี่ดูมันแหม่ง ๆ พิกลนะครับ

 

ไอ้นี่ไม่ใช่พระ อาบัติไม่ได้ ก็ต้องดูตามกฎกติกาบ้านเมือง คือ ติดคุก ส่วนกรรมที่จะได้รับนั้นคงไม่มีใครรู้ได้

ว่าใช่หรือเปล่า เพราะมันมีทั้งกรรมที่ติดมาจากชาติที่แล้ว และกรรมที่ทำอยู่ในปัจจุบัน ไม่รู้อันไหนเป็นอันไหน

ละครับ มะเร็งมันอาจเป็นวิบากกรรมมาจากชาติที่แล้วก็ได้ ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้น กรรมในชาตินี้ อาจต้องรอคิวไป

ชาติหน้าอีกแหละครับ

จะเป็นอย่างนี้หรือเปล่าครับ

* ถ้าเป็นเจตนาดี เจตนาจะอยู่เหนือ (overrule) ผลที่เกิดขึ้น พระปล่อยกวางก็เลยไม่ต้องอาบัติ

(ผมเข้าใจว่าตอนปล่อย พระท่านคงไม่ทันคิดเรื่องว่าจะทำให้นายพรานเสียหาย แต่ถ้าท่านคิดแล้วยังทำลงไป พระพุทธเจ้าอาจปรับอาบัติก็ได้)

* ถ้าเป็นเจตนาร้าย อาจจะต้องดูผลประกอบด้วย พระขโมยบาตรไม่สำเร็จเลยโดนแค่ทุกกฏ เพราะผลไม่ตรงกับเจตนา

แต่ถ้าผลตรงกับเจตนา คือขโมยสำเร็จ ก็เป็นปาราชิกแน่นอน

 

กลุ่มคน ที่รวมกันเป็น

พรรค ประชาจิกกัด แพ้การเลือกตั้งบ่อยๆ

เพราะกรรม ประเภททใหน ค่ะ

 

อาจารย์เจ้าขา

 

 

 

คำถามนี้มาจากมโนกรรมอันชั่วร้ายแน่นวลลลลล

 

 

 

 

 

 
กรรม... ของประเทศ  ที่มี ควาย มากกว่า คน ครับ

 

เรื่องน่าสนใจกว่านั้น เกี่ยวกับกรรมคือ นิรโทษกรรม

 

นิรโทษกรรม หมายถึง การกระทำที่ทำให้ไม่มีโทษ การไม่ผูกโกรธไม่จองเวร ด้วยอกุศล แต่เป็น

การให้อภัยกัน เป็นการยกโทษ ให้อภัย เมตตาต่อกันในผู้ที่ทำผิดเป็น นิรโทษกรรม ต่อกัน

นี่คือความหมายนิรโทษกรรม ในความหมายหนึ่ง

 

นิรโทษกรรม คือ การกระทำผิดของพระภิกษุในพระวินัยบัญญัติแล้ว

เห็นโทษโดยความเป็นโทษ แล้วแสดงคืน ตามพระธรรมวินัย คือ การปลงอาบัติ ตาม

ข้อวินัยที่ล่วง  ก็ชื่อว่า  เป็นการกระทำที่ไม่มีโทษต่อข้อวินัยบัญญัติ ที่ได้ล่วงไปแล้ว

นี้ก็เป็น นิรโทษกรรมอีก ความหมายหนึ่ง

 

นิรโทษกรรม หมายถึง  การกระทำที่ไม่มีโทษ อันพ้นจากกรรมนั้น

ในความเป็นจริงแล้วต้องพิจารณาว่ากรรมใดที่ทำแล้วมีโทษ คือ อะไร

กรรมคือ เจตนาที่เป็นความตั้งใจที่เป็นไปในการทำบาป ทำอกุศล เป็นกรรมที่มีโทษ 

กรรมใดที่ทำถึงความเป็นอกุศลกรรมบถ มีการฆ่าสัตว์  ลักทรัพย์ ทุจริต มีความเห็นผิดเป็นต้น เป็นการทำบาป

ตราบใดที่ยังมีการการกระทำที่ไม่ดีเหล่านั้น แม้จะขอโทษ อดโทษกับผู้อื่น แม้จะมีการให้อภัยกัน

และแม้พระภิกษุ จะปลงอาบัติแล้ว แต่ถ้ามีการทำบาป ทำกรรมที่ไม่ดี ที่เป็นอกุศลธรรมที่มีโทษแล้ว

กรรมนั้นย่อมให้ผล  ไม่เวลาใด เวลาหนึ่ง เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม    ดังนั้นนิรโทษกรรมคือ กรรมที่ทำให้ไม่มีโทษ

หากตราบใดที่ยังมีกิเลสแล้ว กรรมที่ทำแล้วย่อมไม่ยกโทษล้างผิดได้ด้วยกรรมนั้น เพราะเมื่อทำอกุศลกรรมแล้ว 

ก็ย่อมให้ผลแน่นอนเมื่อเหตุปัจจัยพร้อม  เพราะฉะนั้น การยกโทษล้างความผิด  ด้วยการกระทำสมมติของชาวโลกที่เป็นกฎหมาย

ก็เป็นเพียง สมมติว่าเป็นการล้างความผิดแล้วแต่แท้จริง โทษมีตั้งแต่การทำอกุศลกรรมแล้ว และย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดผล คือ วิบากที่ไม่ดี

มีการเกิดในอบายภูมิ  เป็นต้น   เป็นกรรมที่ไม่สามารถนิรโทษได้เลย  เพราะสร้างเหตุที่ไม่ดีแล้ว

 

การจะเป็นนิรโทษกรรม คือ การกระทำกรรมที่ไม่มีโทษ ก็ด้วยการละกิเลส ที่จะทำให้เกิด กรรมที่ไม่มีโทษ

ด้วยการศึกษาธรรม อบรมปัญญา ปัญญาจะทำหน้าที่ละกิเลส และ เมื่อดับกิเลสหมดสิ้นแล้ว ถึงการไม่เกิดอีก

ก็ไม่มี อกุศลกรรมที่ตามมาให้ผลได้ กรรมที่ทำแล้ว ก็ไม่มีโทษกับผู้ที่ไม่เกิดอีกเพราะ ไม่มีขันธ์ 5 ให้เกิดโทษ

ไม่มีเรา ไม่มีสัตว์ บุคคลให้เกิดโทษอีกต่อไป

 

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 345 ว่าด้วยคนพาล ๒ จำพวก

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวก ๒ จำพวกเป็นไฉน คือ

คนที่ไม่เห็นโทษโดยความเป็นโทษ ๑

คนที่ไม่รับรองตามธรรม เมื่อผู้อื่นแสดงโทษ ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้แล

 

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวก ๒ จำพวกเป็นไฉน คือ

คนที่เห็นโทษโดยความเป็นโทษ ๑

คนที่รับรองตามธรรม เมื่อผู้อื่นแสดงโทษ ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้แล.

 

กรรมเป็นเรื่องที่มีจริงมีความสลับซับซ้อนมาก และเป็นเรื่องปกปิดไม่มีผู้ใดสามารถพยากรณ์เรื่องกรรมได้นอกจากพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

มีทั้งกรรมที่ได้กระทำแล้ว (อโหสิกรรม) และกรรมในปัจจุบัน

ท่านพระสารีบุตรได้จำแนกกรรมเป็น ๑๒ ประเภท คืออโหสิกรรม ๖ และ กรรมในปัจจุบัน ๖ รวมเป็น กรรม ๑๒

 

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน

เป็นทายาทแห่งกรรม

มีกรรมเป็นกำเนิด

มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีต. 

 

เป็นเช่นนั้นครับ

และหวังว่า นิรโทษกรรมทางวินัยอาจใช้เป็นจุดตั้งต้นที่จะสำนึกรู้ไปสู่นิรโทษกรรมตามกฎธรรมชาติได้

นึกว่านักสิทธิมนุษยชนที่ไหนมาตั้งกระทู้

พวกนี้สร้างสโลแกน "เราจะไม่ทิ้งกัน" ขึ้นมาให้ตัวเองดูดี

ทั้งที่ในชีวิตจริงไม่เคยดูแลใคร ไม่เคยเมตตาใคร

แล้วก็ไม่เคยเสียสละอะไรให้ใครทั้งสิ้น

 

ผมก็เชื่อเรื่องกรรม

ผมเคยอ่านพระไตรปิฎกแล้วพบเรื่องบางอย่างที่น่าสนใจ

อยากนำมาให้ช่วยกันวินิจฉัยครับ

 

(1) พระ ก. เข้าไปในป่าแล้วเจอกวางติดกับดักของนายพราน ท่านสงสารก็เลยปล่อยมันไป

พอปล่อยแล้วท่านก็สงสัยว่าการกระทำของท่านจะเป็นอาบัติปาราชิกหรือไม่

เพราะโดยรูปแบบแล้วก็คือทำให้นายพรานเสียทรัพย์ (กวางที่ติดกับดักแล้วต้องถือว่าเป็นทรัพย์ของนายพราน)

(**วินัยสงฆ์ระบุว่า ถ้าขโมยหรือทำให้ทรัพย์สินคนอื่นเสียหายตั้งแต่ 5 มาสกขึ้นไป จะถูกปรับปาราชิก)

ท่านจึงไปถามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าก็ซักว่าตอนปล่อยคิดอย่างไร

ท่านตอบว่าสงสาร พระพุทธเจ้าเลยวินิจฉัยว่าไม่ต้องอาบัติใดๆ ทั้งสิ้น

 

(2) บ่ายวันหนึ่ง พระ ข. เห็นบาตรของพระ ค. สวย อยากได้ เลยตั้งใจว่าคืนนี้จะแอบไปขโมย

แต่ตอนขโมยดันทะลึ่งหยิบบาตรของตัวเองไป (เข้าใจว่าบาตรของพระทั้งสองคงวางใกล้กัน แล้วมันมืด)

พระ ข. สงสัยว่าอย่างนี้เป็นอาบัติหรือไม่ เลยไปถามพระพุทธเจ้า

พอพระพุทธเจ้าไล่เลียงแล้วก็วินิจฉัยว่าไม่ปาราชิก แต่อาบัติทุกกฏ (ความผิดสถานเบา)

 

ข้อสังเกตคือ ถ้าเอาสองเคสนี้มาเทียบก็จะเห็นว่ามีความลักลั่นกัน

เคส (1) เจตนาดี แต่คนอื่นเสียหาย

เคส (2) เจตนาร้าย แต่คนอื่นไม่เสียหาย

ถ้าสมมติให้คะแนนว่า

เคส (1) เจตนาดี +1 ผลเสีย -1 = 0

เคส (2) เจตนาร้าย -1 ไม่มีผลเสีย +1 = 0

ทั้งสองเคสจะคะแนนเท่ากัน แต่ทำไมเคส (1) ไม่ผิด

อย่างน้อยก็น่าจะปรับอาบัติทุกกฏเหมือนกัน ในฐานะชดเชยค่าเสียหายแก่เจ้าของทรัพย์

 

ผมเองก็ตอบไม่ได้ หรืออาจจะเข้าใจอะไรผิดไปก็ได้

ใครอ่านแล้วมีความเห็นอย่างไรช่วยกันวินิจฉัยด้วยครับ

 

คนบาปอย่างผมไม่รู้เรื่อง ทางธรรมเท่าไหร่ครับ แต่เป็นทางโลก น่าจะเป็นเรื่องของเจตนาหรือเปล่าครับ 

 

แบบเดียวกับนางยกฯของประเทศนึงบอกไว้ และเคส 1 เป็นเรื่องของการช่วยชีวิตด้วย( ทำบุญ )

 

เหมือน ศาลรธน. ที่ชี้ความผิดเป็นข้อๆ ( มั่ว ) 

 

ผมก็เข้าใจอย่างคุณธีรเดชครับ

ถ้าเจตนาดี เจตนาน่าจะอยู่เหนือผล

แต่ถ้าเจตนาร้าย อาจจะต้องดูผลประกอบด้วย

...

ส่วนของนางยกนั่นหลับตาพูดครับ ไม่ดูอะไรทั้งสิ้น

กลุ่มคน ที่รวมกันเป็น

พรรค ประชาจิกกัด แพ้การเลือกตั้งบ่อยๆ

เพราะกรรม ประเภททใหน ค่ะ

 

อาจารย์เจ้าขา

คำถามนี้มาจากมโนกรรมอันชั่วร้ายแน่นวลลลลล

ผมก็เชื่อเรื่องกรรม

ผมเคยอ่านพระไตรปิฎกแล้วพบเรื่องบางอย่างที่น่าสนใจ

อยากนำมาให้ช่วยกันวินิจฉัยครับ

(1) พระ ก. เข้าไปในป่าแล้วเจอกวางติดกับดักของนายพราน ท่านสงสารก็เลยปล่อยมันไป

พอปล่อยแล้วท่านก็สงสัยว่าการกระทำของท่านจะเป็นอาบัติปาราชิกหรือไม่

เพราะโดยรูปแบบแล้วก็คือทำให้นายพรานเสียทรัพย์ (กวางที่ติดกับดักแล้วต้องถือว่าเป็นทรัพย์ของนายพราน)

(**วินัยสงฆ์ระบุว่า ถ้าขโมยหรือทำให้ทรัพย์สินคนอื่นเสียหายตั้งแต่ 5 มาสกขึ้นไป จะถูกปรับปาราชิก)

ท่านจึงไปถามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าก็ซักว่าตอนปล่อยคิดอย่างไร

ท่านตอบว่าสงสาร พระพุทธเจ้าเลยวินิจฉัยว่าไม่ต้องอาบัติใดๆ ทั้งสิ้น

(2) บ่ายวันหนึ่ง พระ ข. เห็นบาตรของพระ ค. สวย อยากได้ เลยตั้งใจว่าคืนนี้จะแอบไปขโมย

แต่ตอนขโมยดันทะลึ่งหยิบบาตรของตัวเองไป (เข้าใจว่าบาตรของพระทั้งสองคงวางใกล้กัน แล้วมันมืด)

พระ ข. สงสัยว่าอย่างนี้เป็นอาบัติหรือไม่ เลยไปถามพระพุทธเจ้า

พอพระพุทธเจ้าไล่เลียงแล้วก็วินิจฉัยว่าไม่ปาราชิก แต่อาบัติทุกกฏ (ความผิดสถานเบา)

ข้อสังเกตคือ ถ้าเอาสองเคสนี้มาเทียบก็จะเห็นว่ามีความลักลั่นกัน

เคส (1) เจตนาดี แต่คนอื่นเสียหาย

เคส (2) เจตนาร้าย แต่คนอื่นไม่เสียหาย

ถ้าสมมติให้คะแนนว่า

เคส (1) เจตนาดี +1 ผลเสีย -1 = 0

เคส (2) เจตนาร้าย -1 ไม่มีผลเสีย +1 = 0

ทั้งสองเคสจะคะแนนเท่ากัน แต่ทำไมเคส (1) ไม่ผิด

อย่างน้อยก็น่าจะปรับอาบัติทุกกฏเหมือนกัน ในฐานะชดเชยค่าเสียหายแก่เจ้าของทรัพย์

ผมเองก็ตอบไม่ได้ หรืออาจจะเข้าใจอะไรผิดไปก็ได้

ใครอ่านแล้วมีความเห็นอย่างไรช่วยกันวินิจฉัยด้วยครับ

 

คิดว่าแดงพลีชีพในนี้ น่าจะหยุดได้แล้วนะ

 

ไอ้เราก็รู้ว่ามีทหารแตงโมก็เยอะ เกิดมาอ่านเจอ

 

ความโง่ของแดงขนาดนี้เดี๋ยวจะสร้างความอับอายให้เขาเปล่าๆ

 

สงสารพวกเดี๋ยวกันกับเธอจะหาที่ซุกหน้าหนีอายไม่ได้ คริ คริ

 

 

 

 

ปล แดงในนี้ จะไม่รู้เรื่องการฝึกปืนให้ชำนาญก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่หยุดแถเถอะ เพื่อนสมาชิกยังให้อภัย

 

ตรูกลัวใอ้ลากเส้นมันผสมโรง เรื่องจะยิงยาว ปวดหัวจ้ะ

 

นั้นละครับ ผมละกลัวไอ้จอมลากเส้นนี่ละ

 

อ่านของมันทีไร ผมละอยากได้ ยาพาราสัก 10เม็ด

 

ห้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

 

"จอมลากเส้น" นี่ใครเหรอครับ ผมนึกไม่ออก

 

 

คิดว่าแดงพลีชีพในนี้ น่าจะหยุดได้แล้วนะ

 

ไอ้เราก็รู้ว่ามีทหารแตงโมก็เยอะ เกิดมาอ่านเจอ

 

ความโง่ของแดงขนาดนี้เดี๋ยวจะสร้างความอับอายให้เขาเปล่าๆ

 

สงสารพวกเดี๋ยวกันกับเธอจะหาที่ซุกหน้าหนีอายไม่ได้ คริ คริ

 

พลีชีพตรงใหน  คิดเข้าข้างตัวเองตามเคยนะ สลิ่มน้ำหวาน ไปละ

 

คนอ่านตัดสินเอง ค่ะ

ว่าเหตุผลตรงใหน ควรเชื่อใคร ค่ะ

บายย

 

 

โถๆๆ ที่รัก "ละงั่ง" งอนเหรอจ๊ะ ฝึกไง 10นาที บอกสลิ่มโง่ๆแถวนี้หน่อยสิจ๊ะ

เหตุผลเปิดดากหนีไม่สวยเลยนะจ๊ะ กลับมาก่อนจ๊ะที่รัก อย่าแอบไปร้องไห้นะเป็นห่วง

 

สูญพันธุ์ไปเถอะ...ไอ้สัต ว์สงวน

ดัดจริตอยู่ได้ โคตรรำคาญ