ศรีปาด นะท่านนะ

๏ เอาเบี้ยเชิด เปิดมา นำหน้าขุน 
เอาเรือหนุน แนบกาย ทั้งซ้ายขวา
ใช้เม็ดคุม กลุ่มเพื่อน ให้เคลื่อนตา 
เบี้ยอยู่หน้า นำก่อน ทุกตอนชัย

เกมหมากรุก มุกเดิม มาเจิมบอก 
เกมกระจอก จำเดิม มาเสริมไข
เกมกระดาน นานโคตร พิโรธใคร 
เซียนเขาใช้ เช่นว่า ทุกตาเดิน

หลอกเบื้ยแลก แหวกโหน ว่าโคนบุก 
หลอกเบี้ยรุก โรมรัน ประจัญเหิน
หลอกว่าเรือ เอื้อหลัง กำลังเกิน 
เบี้ยเผชิญ ชนก่อน ทุกตอนไป

โขยกตา ม้าคล่อง มาย่องแหย่ 
ขยับแง่งัน เงื่อน เขยื้อนไส
แต่โคนฟ้า ม้าเอื้อ และเรือไฟ 
ไม่เห็นใคร แลกก่อน ทุกตอนตา

สงสารเบี้ย ใบ้บอด ที่พรอดรัก 
ที่พร้อมพรัก พลีกัน ขยันหวา
ต้องพลีตน ชนแหลก เพื่อแจกตา 
ถวายค่า ขุนก่อน ทุกตอนเบย ๚ะ



 

ขออวดรูปแม่ปาดซะหน่อย สวยอยู่นะท่านนะ 

๏ เช้าก็บ่น บ่นบ่น ให้ทนเสียง 
มาเปรี๊ยง เปรี้ยงเปรี้ยง เคาะดังเจาะฝา 
ตะโกนเรียก เวียกวู๊ จนหูชา 
เธอช่างกล้า ปลุกเรา เขย่าเตียง

๏ ทุกทุกเช้า เข้าครัว ระรัวลั่น 
เสียงตะบัน สร้อยสับ เขยับเขียง
ทำสำเร็จ เสร็จสรรพ เธอจับเรียง 
อาหารเลี้ยง เราเพียบ ช่างเนี๊ยบทรง 

๏ เสื้อเราเขรอะ เลอะนัก เธอซัก***น 
เป็นมือเซียน ซักผ้า ที่น่าหลง
รีดที่ยับ จับจีบ จนกลีบตรง 
ไม้แขวนลง เรียงหลั่น ขยันเธอ

๏ เธอบรรจง ส่งตัง แล้วสั่งว่า 
จงรู้ค่า ของใด อย่าใช้เผลอ
เงินนั้นหา มายาก ลำบากเจอ 
คิดเสมอ บาทสลึง ต้องพึงควร

๏ จงตั้งใจ ใฝ่เรียน อย่าเพี้ยนเล่น 
แกต้องเป็น ปราชญ์ศรี อย่าตีผวน
อย่ามาเป็น ศรีปาด ฉลาดกวน 
อย่ามายวล หยอกเล่น มาเต้นคำ

๏ อนิจัง ดังว่า ไม่น่ารู้ 
ให้เป็นครู เคร่งเรียน ดันเขียนขำ
ครีเอทีฟ กลีบโก้ ดันโง่ทำ 
ไหงมารำ ล้อเล่น มาเต้นกลอน

๏ แกมาเป็น ศรีปาด ไม่วาดหวัง 
พุธโธ่ถัง ทำไม หรือใครสอน
ฉันแก่แล้ว อยากเที่ยว จะเปรี๊ยวจร
จงเขียนกลอน ตอนแม่ซิ่ง กระทิงลุย ฯ

เขียนให้แม่แล้ว นะแม่นะ 
http://www.facebook....931?ref=tn_tnmn

มาต่ออีกหน่อย เห็นคุณอาพระฤาษีกล่าวถึง.....
 

ปาดพยายามเสาะหาจากสำนักพิมพ์ต่างๆที่เคยมีลงประกาศไว้ในอินเตอร์เน็ต
แต่ทุกสำนักฯแจ้งกลับมาว่าหนังสือหมดเกลี้ยงไปนานแล้ว 

แต่สุดท้ายปาดก็ไปเสาะหามาจนได้ เมื่อไม่กี่วันนี้เอง
จากร้านหนังสือเก่า หน้าวัดพระศรีมหาธาตุฯบางเขน
เอามานั่งๆนอนๆอ่านอยู่หลายวัน พบว่ามีประเด็นอยู่มากมายที่อ่านแล้วไม่เข้าใจเลย

อาจเป็นเพราะคำภาษาที่ใช้เขียนเป็นคำที่ใช้อยู่ในสมัยนั้น
เพราะในคำนำผู้จัดพิมพ์เขาก็แจ้งไว้เลยว่า เขาไม่แก้ไขคำ เขาจะลงไปตามต้นฉบับ
ประกอบกับปาดไม่ได้จบมาทางอักษรศาสตร์ ไม่มีความรู้ในภาษาไทยที่ลึกซึ้งดีพอ
ปาดเรียนมาทางศิลปะนะครับ จบมาทางสายวาดรูปออกแบบ

อยากขออนุญาตรบกวนถามคุณอาพระฤาษีในบางประเด็นที่ปาดไม่เข้าใจ
ตามแต่โอกาสและเวลาที่คุณอาจะสะดวกตอบก็ได้ จะตอบสั้นหรือยาวก็ไม่เป็นไร

ปาดใคร่ขอความกรุณาจากคุณอาพระฤาษี ช่วยไขวิทยานี้
เพื่อเป็นทานความรู้แก่นักเรียนกลอนรุ่นหลังบ้างนะครับ

ด้วยความเคารพครับ   

ปาดทำตัวอักษรมาตัวใหญ่หน่อยเดาว่าคุณอาจะได้อ่านเห็นได้ชัดๆ

ปาดขอกราบขอบคุณ ข้อแนะนำจากจากคุณอาพระฤาษีนะครับ
ความรู้จากคุณอาจะเป็นเหมือนกุญแจที่ปาดจะได้นำไปไขตู้ความรู้
ใช้เป็นแง่ประเด็นที่จะได้ศึกษาค้นคว้าต่อไป
เพราะถ้าคุณอาไม่บอก ปาดก็ไม่รู้....
ปาดจะพยายามโพสต์กลอนมาที่เวปนี้บ่อยๆ
ทั้งนี้ไม่ได้มีเจตนาจะเผยแพร่งานของตนเลยแต่อย่างใด
เพียงแต่แอบคาดหวังไว้ว่า....
คุณอาอาจจะเผลอกรุณา ส่งกุญแจให้ปาดทีละดอกๆ

ขอเรียนคุณอาจากใจจริงนะครับ....
ปาดคาดหวังวิชาก้นหีบของคุณอาที่ซุกซ่อนเก็บไว้อยู่ในตู้เป็นอย่างยิ่ง 

ด้วยความเคารพครับ   
 

หลายคนมองว่าทางสัมผัสแบบมธุรสวาที นี้
ท่านสุนทรภู่นำมาจากกลบทมธุรสวาท ในตำราศิริวิบุลย์กิตต์ ของหลวงศรีปรีชา ( เซ่ง )
ท่านอังคารก็เคยกล่าวไว้แบบนี้เช่นกัน เมื่อครั้งที่มีคนยกกลอนของท่านไปเปรีบบทางสัมผัสกับสุนทรภู่

" กลอนแบบนี้มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยาแล้ว สุนทรภู่ไปเอามาจากหลวงปรีชาอีกที คราวนึ้พอท่านเขียนไปมากๆเข้าคนก็เลยจำติดไปว่า ถ้าเขียนแบบนี้ก็ต้องเรียกว่ากลอนแบบสุนทรภู่ "

ปาดก็อ่านเขามาอีกทีนะท่านนะ แต่เข้าใจเจตนาของท่านอังคารว่า ท่านต้องการจะสื่อสารความหมายว่า
ภาษานั้นย่อมแปรเปลี่ยนไปตามยุคสมัย ซึ่งแต่ละยุคก็มีความงดงามตามแต่ละช่วงสมัย
ผู้ทรงแก่เรียนในยุคนั้น ( คนที่วิพากษ์วิจารณ์งานของท่านอังคารในสมัยนั้น )
ไม่ควรไปยึดติดหรือประเมินค่างานตามจารีตหรือรูปแบบในอดีต ควรมองที่พลังของงานเป็นสำคัญ

อย่างไรก็ตาม ปาดในฐานะคนที่รักใคร่ในโคลงกลอนแบบสมัครเล่น
ก็ยังชื่นชอบทางกลอนที่มีสัมผัสแบบนี้ ชอบมากกว่าแบบที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบันเสียอีก
จนบางครั้งเกรงว่า ถ้านักเรียนกลอนรุ่นหลังๆหากจดจำกลอนสมัยใหม่ไปมากๆ
แบบที่มักจะไม่ให้ความสำคัญกับสัมผัสในและสัมผัสอักษร มุ่งเน้นแต่เนื้อความ
นิยม ผูกคำ เรียงคำ แบบร้อยแก้ว เพื่อหวังให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจได้ง่าย
ต่อไปภายภาคหน้า ร้อยกรองและร้อยแก้วก็คงจะแยกกันไม่ออกแล้ว.... 

ตรงนี้ปาดต้องขอถามความเห็นจากคุณอาพระฤาษีด้วยนะท่านนะ
( เผื่อคุณอาท่านจะแวะเข้ามาอ่าน )   


 

๏ กราบกวี ศรีกลอน สนทรภู่ 
ขอกราบครู ครอบกานท์ ด้วยงานเขียน
จำสำเนียง เสียงครู มาชูเพียร
และฝึกเขียน คำกลอน ถึงตอนนี้

๏ กลอนของครู เคร่งครัด เรื่องจัดสร้อย 
สำเนียงถ้อย ทับผูก ท่านถูกศรี
สัมผัสใน ใส่เน้น ต้องเห็นมี 
สามไปสี่ ห้าไปเจ็ด สำเร็จพลัน

๏ รูปอักษร ซ่อนเสียง ท่านเรียงถ้อย 
ท่านต่อห้อย หันหก ไม่ตกผัน
บาทสองสี่ มีอักษร ไว้ซ่อนกรรณ 
สำเนียงนั้น แนบเนื้อ ไม่เชื่อดู

๏ ท่านไม่ส่ง เสียงตรี ที่บาทสอง 
เสียงไม่คล้อง เคียงกัน จักคันหู
จัตวา มาซุก จึงจุ๊กกรู 
ดนตรีครู ขานเพราะ เสนาะคม

๏ ท้ายบาทแรก แทรกโท มาโห่ห้อย 
จบบทร้อย รับสามัญ จึงผันสม
อย่าไปซัด จัตวา ไม่น่าชม 
สูงระงม เงยโหน เดี๋ยวโดนปา

๏ คำสัมผัส จัดนิยม ผสมสร้อย
ท่านมักต้อย แต่งเสียง อัน. ไว้ผันหรา
อวม. อิ. อบ. หลบเสียง ไม่เรียงมา 
เสียงมันว้า วุ่นหยูก ไม่ผูกใย

๏ มักอุทาน ขานโชว์ ว่าโอ้เอ๋ย 
คงคุ้นเคย คำอยู่ เพราะครูไหล
โอ้บาปกรรม น้ำนรก ที่หมกใจ 
ท่านกล่าวไว้ ว่าเอ๋ย ก็เคยลอง

๏ กลอนตลาด ปราชญ์โลก โขยกฟ้า 
ให้รากหญ้า ยิ่งใหญ่ วิไลผอง
ระบือบ้าน ย่านตลาด ระบาดคลอง 
ต้องหันมอง หมั่นถือ หนังสือแล

๏ อันร้อยกรอง มองกาล ที่นานเก่า 
มีแต่เหง้า งามศักดื์ จึงจักแถ
แต่คนจน บ่นเง่า ไม่เล่าแปล 
วิชาแหม หมกทุ่ง สะดุ้งฤา

๏ สมัยโน้น คนหรู เขาตู่เต้า 
ว่ากลอนเง่า โง่โหงก กระโหลกหรือ
อย่ามาเปรียบ เทียบโคลง จรรโลงลือ 
เป็นแค่มือ เมาผี กวีไพร

๏ ท่านเขียนโคลง โจ๋งครึ่ม กระหึ่มเสียง 
กลับว่าเรียง ร้อยเกย จนเลยไหล
สัมผัสใน ใส่เยอะ มันเลอะไป 
เพราะมิใช่ ชนชั้นหรู มิชูชม

๏ เสลาสลอดสลับสล้าง ........... สลัดได
สะอึกสะอะสะอมสะไอ .............. สะอาดสะอ้าน
มะแฝ่มะฟางมะเฟืองมะไฟ ........ มะแฝงมะฝ่อ พ่อเอย
ตะขบตะขาบตะเคียนตะคร้าน ... ตะคร่อตะไคร้ตะเคราตะครอ 

( โคลงกลบทสระล้วน ของสุนทรภู่ , นิราศสุพรรณ )
.

๏ จึงขอโยง โคลงครู ให้ดูเห็น 
สัมผัสเต้น ต่อเคียง ท่านเรียงสม
เขียนลำบาก ยากเหลือ ว่าเนื้อตม 
ว่าไม่คม ความหมาย ถวายใคร

๏ กลอนนิทาน ขานคม ขย่มพื้น 
ทุกวันคืน ใครอ่าน ยังหวานไหล
จินตนา การเลิศ กำเนิดไกล
ทั้งเมืองใหญ่ ยักษ์มนุษย์ สมุทรคราม

๏ ปัจจุบัน วรรณศิลป์ ไม่ชินเสียง 
ไม่ร้อยเรียง รับลูก ไม่ผูกหาม
อันเสียงกลอน ซ่อนผูก จึงถูกงาม
กลับเขียนความ ครอบเฉย เหวยเหวยไป

๏ ร้อยกรองเอย เลยถอย เป็นร้อยแก้ว 
ส่วนใหญ่แล้ว ร่ายตรงตรง เพราะงงไสย์
เหลือแต่ต้น ด้นเฝือ สิ้นเนื้อใบ 
สัมผัสใน นั้นหนา ไม่หาเลย

๏ สัมผัสใน ใครไม่เขียน ว่าเซียนขลาด 
ฉันศรีปาด ปฏิบัติ กำหนัดเหวย
สัมผัสนอก ในเขียน ยังเวียนเฮย 
ขอครูเอย อ้างอวด ตะกวดแปลง ๚ะ

https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931?ref=hl
 

ส่วนนี้คือแฟนเพจนะท่านนะ   
https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931?ref=ts&fref=ts

นี้คือเฟสหลักของปาดนะท่าน
https://www.facebook...and?ref=tn_tnmn

ตอนที่ 2 กล่าวถึงพ่อสีจันทโครพ 

 ๏  ณ ประแทศ ตอแหลแลนด์ แดนสวรรค์       มีพ่อจันทโครพ สยบแสน 

ราชบุตร ผุดผาด สะอาดแดน                         มีกล้ามแมน มัดล่ำ ขย้ำใจ

เรื่องหนังสือ บื้อใบ้ คือไม่เก่ง                         แต่ว่าเจ๋ง เรื่องเจ้าชู้ ประตูไหล 

ถนัดนัก มักหลี ชะนีไพร                                ทั้งตุ๊ดไบ บ้างบอก กระบอกแทง 

พ่อติดหรู ผู้นำ กระทำโก้                               ชอบอวดโชว์ เชื้อชาติ สะอาดแสง 

ไม่ชอบเหิน เดินดิน กินข้าวแกง                      ชอบของแพง ตะแบงหา ประสารวย ๚ะ

๏ ตัวคุณพ่อ หนอห่วง เพราะหน่วงเต้า             กลัวลูกเง่า โง่หงอก จึงบอกหวย 

ลูกจันทร์จ๋า ป๋าบอก ไม่หลอกอวย                   ลูกจันทร์ช่วย ชะโงกหา ปัญญาชม 

อยู่เมืองใหญ่ ใจเฟื่อง แต่เรื่องชู้                       ไม่เรียนรู้ เรื่องยาก ลำบากขม 

ไยมักหวาน งานเซี๊ยว กระเจียวอม                   ของขมขม แข็งขืน ไม่กลืนคอ

จะส่งให้ ไปเรียน กับเซียนเฒ่า                         ไปเรียนเล่า รู้การณ์ เป็นงานขอ 

ส่งพ่อจันทร์ ขันเขียน ไปเรียนม.                       ตรีแล้วต่อ ไต่โท ชโยชัย 

หากเอ็งจบ ด๊อกมา ข้าจะแห่                            จะแบ๊แบ บริษัท สมบัติไส 

มอบตำแหน่ง แบ่งงาน ตระการไกล                   ตำแหน่งใหญ่ ยิ่งยศ ทั้งหมดครอง 

หนึ่งปัญญา ว่าทรัพย์ ระยับแสน                        อย่าหลงแฟน ฟอกทรัพย์ จะยับสอง 

มีปัญญา หาเลีี้ยง ไว้เขวี้ยงทอง                         สาวจักมอง หมายหา สวามี

แค่รูปหล่อ ป้อเก่ง ไม่เจ๋งดอก                            เชิงกระจอก จำเก่ง สิเจ๋งศรี          
สมองฤทธิ์ คิดเลิศ ประเสริฐดี                            กล้ามไม่มี ไม่เห็น จะเป็นความ ๚ะ

๏ ฝ่ายเจ้าจันทร์ คันหู จุ๊กกรูตอบ                       ป๊ะป๋าปลอบ ป่นความ จนลามไหล

จันทร์ก็เซ็ง เกร็งตุ๊ด มนุษย์ไบ                            น่าจะไป เปลี่ยนของ เพื่อลองดู

เผื่อได้เปลี่ยน เวียนของ ประลองขลัง                  เจอละมั่ง ม้าดง กระจงหนู

ชอบแรดแรด แว๊ดว๊าย ละม้ายตู                         ก็แอบอยู่ ยิ้มตอบ ว่าชอบใจ ....

( โปรดติดตามตอนต่อไป )

ตอนที่ 1  บทออกตัว

๏ กลอนนิทาน ขานเต้า มาเล่าปด            เป็นกลอนสด สร้างเฟื่อง เป็นเรื่องหนอ 

แนบนิทาล กาลเก่า มาเล่านอ                  เฉลาต่อ แต่งแต้ม แฉล้มชน 

๏ หยิบนิทาน พื้นบ้าน มาขานผูก             สลับลูก ร่วมเรียง มาเคียงขน 

เอาพ่อจันทโครพ ประจบจน                     มารวมหน ห้องไหล อภัยมณี 

๏ ผูกกับเรื่อง การเมือง ประเทืองขัณฑ์      สาระพันธ์ุ ผันผูก เหมือนปลูกผี 

แม้นกลอนกราว ยาวหน่อย อร่อยดี           จักลองดี ดันหน่อย อร่อยองค์ 

๏ จะแบ่งออก บอกความ ไปตามโพสต์      สลับโหลด เรื่องไป เผื่อไหลหลง 

วันละตอน กลอนเล่า เมื่อเข้าทรง              กลอนจะลง หน้านี้ ศรีปาดเปรย...... 

๏ ครั้นจะเขียน เรียนก่อน ว่ากลอนสด       ไร้กำหนด เนื่องความ ที่งามเอ๋ย 

กลอนตลก ตกคู๊ กระทู้เกย                       ขออย่าเลย รังเกียจ เสนียดกัน

๏ ใช่หยอกหยาม ความครู มาตู่เล่า          แค่ฝึกเฝ้า ฝักครู ให้ดูฉัน 

กอรปนิทาน ขานเขียน ไว้เรียนกรรณ        สำนึกนั้น นอบรู้ คุณครูบา 

๏ ทั้งโครงเรื่อง เปรื่องปรัศน์ ว่าขัดเขิน      ตามบังเอิญ นึกไป ที่ใจหา 

คิดแล้วเขียน ขับเลย เฉลยวา                  ทัศนา หน่อยนะ นะจ๊ะเธอ ๚ะ

ปาดจะฝึกหัดเขียนกลอนนิทานแบบยาวๆ นะท่านนะ บทนี้จะเป็นบทแรกที่ยาวที่สุด นับตั้งแต่เริ่มหัดเขียนกลอนมา โดยจะแผลงเต้าเอานิทานพื้นบ้านไทยมาดัดแปลง ด้นเรื่องเอาแบบสดๆ ไม่มีพล็อตเรื่องว่าจบอย่างไร จบเมื่อไหร่เดี๋ยวก็คงนึกได้เอง ถือว่าการเขียนเพื่อศึกษาทางคำ

" พ่อสีจันทร์โครพ " พบ " พ่ออาทิตย์อภัยมณี "  
ตัวละครอวตารสองสี้นี้จะเป็นอย่างไร อยากเรียนเชิญให้ท่านๆลองชมกัน ปาดจะเขียนไปเรื่อยๆวันตอนสองตอนนะท่านนะ  

๏ มอบคาถา มหาจุน ไว้ดุนเดช                    คุณวิเศษณ์ สยบเมีย เชลียร์ขวัญ
ถ้ากลัวเมีย เชียร์ช่อง จงท่องกัน                    จงหัดดัน ดอกแก้ว ให้แพรวพวง

๏  ถวายเมีย เสียเถิด ประเสริฐแพร้ว             ถวายแล้ว ลดเดช วิเศษณ์สรวง
ขอบพระคุณ บุญสวรรค์ ที่ผันดวง                 จนได้ควง คู่สวาท ในชาตินี้

๏  เทพประทาน ขานเลย เผงยทัก                 ศิริลักษณ์ เลื่อมโลม ประโคมศรี
พร้อมถวาย กายหงอ พนอพลี                      บทวจี จัดล้อม พยอมใบ

๏  ทั้งงานบ้าน การเรือน ไม่เชือนชัก            พี่จะซัก เสื้อน้อง ทุกกองไห
ถึอว่าอ่าง ล้างจาน เป็นงานใจ                      พี่จะไกว กล่อมเธอ ละเมอกรน

๏ แม่ยอดฉัตร กะรัตเสริม เจิมสวาท            ดารดาษ ดุษฎี มณีผล
มอบสมบัติ พัสถาน กระดานตน                   ให้ผัวพ้น ภัยหน้า ผวาคืน

๏  แล้วประจง ลงยา คาถาสิทธ์ิ                    อิทธิฤทธิ์ ฤาชา คาถาขืน
ถ้าอีแก่ แย่ยัก มันชักปืน                              อย่าแตกตื่น เต้าขน นิมนต์มา

๏  ถึงจะแพ้ แก้กรรม กระทำเถิด                  ถือว่าเกิด ก่อนกรรม กระทำหนา
เมื่อท่องครบ จรบขอ อีกข้อคา                     ฝากคาถา ถ้อยผลึง ให้ถึงกรรณ

๏  ขอกุศล ดลสาน บันดาลเกิด                    ถือกำเนิด ชาติใด จงไกลฉัน
ให้พ้นช้ำ กรรมเผลอ ที่เจอมัน                      ขอบุญนั้น แนบหนอ ไม่ขอเกิน ๚ะ


https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931?ref=stream
ปาดเขียนไป...ก็รู้สึกเห็นใจผู้ชายคนนี้ไป ...
น้ำตาลูกผู้ชายนะท่านนะ T T

๏ แต่ก่อนเอ๋ย เคยเหล้น ไว้เต้นเสียง    ก็เปลียนเรียง ร้อยเล่น เป็นเต้นหนา
เคยเรียกแบงค์ แผลงตัง ฝรั่งมา           กลับจะมา หมายเสียง ให้เรียงคง

๏ เอาแบ้งค์เพิ่ม เสริมโท มาโห่เข้า        ตำนานเหง้า แง่งงอน นิวรณ์หลง
ฝรั่งมา หารือ ก็รื้อวงศ์                         พนาพงศ์ เผ่าข้า ภาษาไท ฯ


 

๏ เสียงลุงถาม 

ฉันแก่เฒ่่าเหงาเหงือก จะเลือกไหม 
ฉันโขลกไออ่วมปอด จะกอดหรือ
กระดูกกรอบชอบชัก จะรักฤา 
จะจูงมือฉันไหม 
หรือไงเธอ ..... 

๏ และป้าตอบ 

ฉันอกเบี้ยวเหี่ยวย่น ยังสนไหม 
ฉันก็ไอแอ่นก้น ขนเผยอ
ฉันอ้วนตุงพุงล้น ยังสนเจอ 
หรือไงเธอถามหน่อย 
อย่าปล่อยมือ ........ 

https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931

๏ ไฉนฃวด ชวดใช้ ไฉนหนอ                ไฉนฅ.  ฅนไป ไฉนหน
เอาข.ไข่ ไล่ขวด มาอวดปน                  เอาฅ.ฅน ครอบควาย ด้วยหมายคือ

ครั้งศิลา จารึก ผนึกร่าง                        พ่อขุนสร้าง สรรค์ขวด ไว้อวดถือ
ฃบบ ฃ๋า ฃาย ฃึต ตะพรึดพรือ               ทุกข.คือ ฃ.ฃวต สำรวจคำ

ฃอ ฃึ๋น ฃุน ฃวา แฃวน ใช้แทนหมด        อักษรบท บ่งมา จึงว่าขำ
ขวดดันหาย กลายไข่ มาใส่นำ               ขวดกระทำ ผิดใด ไฉนนอ

เอาฅ.ฅน ปนควาย หรือหมายก่น           ว่าอ้ายคน คอกควาย ทั้งหลายหนอ
ล้วนโง่เง่า เขลาโขก กระโหลกงอ            หรือร้องมอ เหมือนกัน ฉะนั้นนา

แต่ก่อนแจ้ว แฅว ฅุ๋ม ไว้คลุมเสียง           อ้างสำเนียง นับพัน ไม่ทันหา
หูได้ยิน ลิ้นไก่ มาใส่ตา                         เขาเลิกรา เรื่องยาก ลำบากพิมพ์

เข้าใจหนอ ฃ.ฃวด ว่าปวดร้าว                ด้วยไก่คาว ไข่ดก ผงกหงิม
อ้ายควายทุย ลุยรก ดันพกชิม                คนเลยหงิม เหงาเหงือก ไม่เลือกตู

เหตุไฉน ไยปลื้ม จนลืมฃวด                   ตกสำรวจ รูปเขียน ไม่เรียนหรู
อยากให้ ฅน ค้น ฅน มาสนดู                  ทำไมครู เขาโกรธ ไม่โปรดปราน 

จักเฉลย เอ่ยดอก จักบอกให้                  อักษรไทย ซ่อนเลศ วิเศษณ์สาส์น
มีขวดเปล่า เหล้ากรอก ไว้บอกกาล          ให้คนขาน ข้างขลุก สนุกมัน

เขาทิ้งคน คู่ขวด ไว้ดวดปลิ้น                  ให้ดื่มดิ้น ดังทาย สหายฉัน
เขาสร้างคน สร้างขวด ไว้ดวดกัน             เมาทุกวัน ว่าไว้ พี่ไทยเฮย ๚ะ๛

ชนกันสักแก้วไหมท่าน อิอิ
https://www.facebook...73660931?ref=hl