ศรีปาด นะท่านนะ

.... ขออนุญาต นำบทกวี....เทียนที่เคยเผาเมือง...

ไปตั้งกระทู้ ที่...สภากาแฟ......ขออภัย ....

..... แดงแดง ดำเด่นด้อย.......แซมเศวต

...นรก ฤ สวรรค์เศษ..............ซ่อนซ้อน

...ชาดลด เล่ห์ทุเรศ...............ลักเล่น  แลฤๅ

...พิศพัสตร์ ยักยอกย้อน.......โอ่โอ้อัคนี...ฯลฯ

......... พระฤๅษี... ๑๑/๑/๕๗...(โคลงสุภาพ)

๑. เลือกตั้ง ตั้งใจ ให้สำเร็จ.............เอาเจว็ด วางไว้ ได้ใช้สอย

...ผ่องพักตร์ ชักเชิด กันเลิศลอย.....มากน้อย หนักเบา เอาด้วยกัน

๒. ดังหุ่น จุนเจิม เสริมเสน่ห์............ร้อยเล่ห์ ลักษณะ สมานฉันท์

...จัดจูง ฝูงห่า มาพัวพัน..................ตามวัน เวลา เหล่ากาลี

๓. ปกปิด ปะหน้า ดั่งทาแป้ง............ตบแต่ง ตามถนัด ซ่อนบัดสี

...แหกปาก มากมั่ว ว่าตัวดี..............อัปรีย์ มีไว้ ในกบาล

๔. ดูกัน นานหน่อย ค่อยค่อยคิด.....วิปริต ลึกล้ำ เกินคำขาน

...แดงดำ ทำขาว ก้าวทยาน............จัณฑาล แท้แท้ แค่ตะแบง

๕. ผลุบโผล่ เพียงผี แล้วหนีหาย.....ยักย้าย แยบยล ทำกลแฝง

...กลิ้งกลอก ก่อกรรม ทั้งดำแดง.....ตลบแตลง ร้อยเล่ห์ เพทุบาย

๖. คุกคาม ข่มขู่ อยู่เป็นนิจ..............พ่นพิษ ผิดซ้ำ ทำฉิบหาย

...เปลี่ยนหน้า บ้าบอ รอทำลาย........เป็นตาย ตัวแต่ง แถลงการณ์

๗. หัวดำ หัวหงอก หลอกกันเล่น.....กฏเกณฑ์ โกงกล้า มากล่าวขาน

...ดี-ชั่ว ตัวทำ นำประจาน................สามานย์ มากพจน์ หมดยางอาย

๘. ล่มจม สมทำ ที่กรรมชั่ว..............มืดมัว หมดสกุล สาปสูญหาย

...บาปหนา ลามก ตกอบายฯ............ตายตาย วายวอด ตลอดกาล..ฯะ

.......... พระฤๅษี...๑๑/๑/๕๗...(ก.๗)...

สยามยุทธ

>> ส่องแสง สุริยา..............นครา สว่างไสว

....ทั่วเขต ประเทศไทย.......นรชาติ ชื่นกมล

>> สองศรี เสด็จสู่..............วนภู-มิมณฑล

....ณ วัง ไกลกังวล.............พระหทัย คลายพะวง

>> โรคา นิราพาธ..............ภูวนาถ บาทบงสุ์

....เขษม สราญทรง............ปริสุทธิ ขวัญนิกร

>> ตรีรัตน์ ธรรมรักษ์..........มหศักดิ์ สโมสร

....พรหมเทพ ถวายพร........อภิบาล สองพระองค์

>> พักเถิด พระเหนือเกล้า....พสกเฝ้า พิทักษ์พงศ์

....ไพรี พินาศลง...................ฤจะอาจ อหังการ์

>>>>> ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ <<<<<

............ในนาม สมาชิก เสรีไทย............

............๒/๘/๕๖...........

พระพิรุณถล่มกรุงเทพมหานครหลายวันแล้ว

รถยนต์คันแรกของ'เพศแม่'ติดอยู่บนท้องถนนยาวเหยียด

ท่านฑูตอังกฤษบอกว่าอยู่ในถนน 6 ชั่วโมง....

คุณวฤกไม่เดินฝ่าสายฝนมาฝากบทกลอนอีกฤๅ.....?

คุณวฤก

ไพเราะมาก จริง ๆ เลยค่ะ

ทั้งท่าน "วฤก" และ "คุณพระฤๅษี"

ปกติไม่ใคร่มีใครใช้คำว่า "วัสสานะ"  = ฤดูฝน

ประเทศไทย จริง ๆ ไม่มี "วสันต์" เพราะ ไม่มีฤดูใบไมผลิ

ก็ งง ๆ เหมือนกันทำไมใช้ "วสันต์" แทน "วัสสานะ"

วัสสานะ    =  ฤดูฝน

เหมันต์      =   ฤดูหนาว

คิมหันต์     =   ฤดูร้อน

วสันต์       =   ฤดูใบไม้ผลิ

>>  คำนั้น  .อะไร.หนอ.?...........อยากขอ  คืนได้ไหม.?

.....คำนั้น  คือ..อัญไอ...............ไว้ใช้  ให้พวกพาล

>> คำนั้น  เคยโดนนะ.............จำจ๊ะ  ม๊ะไม่หวาน

.....คำนั้น  มันประจาญ............ให้มาร  มันจดจำ

>> คำนั้น  ไม่ไพเราะ..............แต่เหมาะ  มากระหน่ำ

.....คำนั้น  นั่นแหละคำ.............ไว้ซ้ำ  พวกซาตาน.....ฯลฯ

>>>>> พระฤๅษี <<<<<( ๔//๓//๕๖ ).......กลอน ๕ ........

- = วัสสาคราคิมหันต์ = -

๐ ชโลมชลฝนชะด้าว.........ดับไคล
คราบหม่นคน***............จับเร้น
ผดุงกรุงรุ่งไผท.................เทิดเถิด.....ดีพ่อ
ยั้งหุ่นสิงมารเต้น...............ไต่เย้ยตามหยัน ฯ

====================================

"....ป้องกันคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจ...."
ขอคารวะคนกรุงเทพฯ ครับ

จะกลับเฟซฯ และ  ไปพักสมอง  นั่งฟังเพลง  เผอิญเห็น

ก็เลยลองกดมาดู  ตายจริง  แม่คุณ ย่องตามหลังมาก็ไม่รู้

( สามัคคีเภทคำฉันท์ ) ของนายชิต บูรทัต...ก็ไม่ได้อ่านนาน

แล้ว. น่าจะเป็นผลงานแบบ..คำฉันท์..เรื่องสุดท้ายนะ.....

....บทที่ คุณท่องนั่น  ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น ( อีทิสัง ฉันท์ ๒๐ )

>>>>( มืดก็มืดทะมึนและเมฆประนัง.......

........  ประนี้นภางค์มิเปิดประทัง.............ทิพากร

>>>>ส่องสิเพียงสลัววิถีจะจร

........นิวัตน์กฏีไฉนศิขร.........................บ บังลม...ฯลฯ

================ สุวรรณสามคำฉันท์ ============

>> คำฉันท์เหล่านี้หาอ่านไม่ได้อีกแล้ว....ทั้งคนเขียน คนอ่านเป็น

..ก็หายากลงไปทุกที  อีทิสังฉันท์ ..ชนิดนี้ ประกอบด้วย คำ--

..ครุ-ลหุ..สลับกันไป  ๑.บทมี ๓ วรรคแรก  ๙ คำ. วรรคสอง ๘ คำ -

..วรรคสาม ๓ คำ ( ลหุ-ครุ-ครุ ) รวม ๓ วรรค ๒๐ คำ...............

.....ส่วนใหญ่จะใช้บรรยายบท ( พิโรธวาทัง ) จะ ๕ โมงแล้ว ...... 

รู้สึกก็สางสาย..นึกหน่ายก็เนิ่นนับ..เสียดายดับดาเรศ.สังเกตุ-

ดารากร..เกินวอนค่อนคืนคิด.ชีวิตเวียนวกวน.........

ชีวิตผ่านแซยิดห้ารอบ ย่างเข้าหกรอบอีกสองสามปี

ลืมเลือนความรู้สึกเจ็บๆ ช้ำๆ รอยเล็บฝังใจมานานคิด....

นิจจาเอย... นึกไม่ถึง คนเคยปวดฟัน ปวดรักเดียวกัน

ท้าวความหลัง ย้อนอดีตวันวารเคยชื่นมื่น ขมชื่น....ฮา

>>๑.ขอโทษ ขอโทษ โกรธหรือ.?

...ตีมือ  มือสั่น  ขวัญหาย

...เจ็บเนื้อ เนื้อนาง ร่างกาย

...ใจร้าย ร้ายนัก รักเอย..ฯ(๖)

 

 

>>>>>>> พระฤๅษี.. ๑๖//๓//๕๖//  <<<<<<

>>๓.น้ำเค็ม เค็มขม  ตรมหรือไม่ ?

.......น้ำใจ  เจ้าเล่ห์  เสน่หา

.......น้ำเค็ม เต็มข้น ปนน้ำตา
.......นิจจา  เจ็บเอย  ไม่เคยจำ...ฯ(๗)

เจ็บนี้อีกนาน...เจ็บนี้ไม่ลืม

เจ็บลึกกว่าใคร...เจ็บช้ำกว่าใคร...เกินกว่าใคร

บทกลอนที่ว่าด้วย "ความเจ็บ" ต้องฟังเพลงนี้ครับ

พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง กับบทเพลง อีกนาน

เจ็บนี้-เจ็บกัน ให้ น้ำตานอง ท่วมไปทั้ง สามโลก เลยครับ คุณพี่พระฤๅษี และ พี่ปุฯ ครับ   

ตะนิ่นตาญี

วันอังคารที่ ๑๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

เวลา ๗.๒๑ นาฬิกา

>>๓.น้ำเค็ม เค็มขม  ตรมหรือไม่ ?

.......น้ำใจ  เจ้าเล่ห์  เสน่หา

.......น้ำเค็ม เต็มข้น ปนน้ำตา
.......นิจจา  เจ็บเอย  ไม่เคยจำ...ฯ(๗)

>> ชนชน ทนท้อ มาพอแล้ว.......วางแนว นัดหน้า อย่างกล้าหาญ

....สถุลเถื่อน เตือนไว้ ไพร่จัณฑาล....ระราน เลวหลง จงหยุดทำ

>> พร้อมใจ ใส่มา หน้ากากขาว........ช่วยชาว ชาติไทย ใจชื่นฉ่ำ

....กินโกง โยงกัน มันระยำ................เวรกรรม ใกล้มัน ..อันธพาล...

>>>>> พระฤๅษี<<<<<

".........๒๑/๖/๕๖.....( ก.๗)