สิ่งแรกที่ ตะนิ่นตาญี นึกถึงคือ บทกาพย์เห่เรือฉลองศิริราชสมบัติครบรอบ ๖๐ ปี ท่อนหนึ่งซึ่ง ร้องว่า...
"วังทิพย์คือท้องทุ่ง ม่านงานรุ้งคือเขาเขิน
ร้อนหนาวในราวเนิน มาโลมไล้ต่างรสสุคนธ์
ย่างพระบาทที่ยาตรา ยาวรอบหล้าฟ้าสากล
พระเสโทที่ถั่งท้น ถ้าไหลรวมคงท่วมไทย"
พระเสโท ที่หลั่งไหลจาก พระนลาฎ มาจนถึง พระนาสา เป็น พระฉายาลักษณ์ ที่ติดตา คนไทยทั้งปวง
จนไม่มีใครอาจปฏิเสธได้ว่า พระองค์ ทรงงานหนักเพียงใด และ พระองค์ ทรงใกล้ชิดกับ ราษฎร เพียงใด
ราษฎร ได้เข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิดพระเจ้าแผ่นดินของเขา ด้วยความรัก และความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้น
ปราศจากซึ่งภัยโดยสิ้นเชิง จนอาจกล่าวได้ว่า พระเจ้าแผ่นดิน กับ ราษฎร ไม่เป็นภัยต่อกันเลย
สำหรับ ตะนิ่นตาญี แล้ว.....
"สถาบันพระมหากษัตริย์ ในเมืองไทยนั้น มิได้อยู่แต่เพียงธรรมเนียม อย่างในประเทศอื่นบางประเทศเลย
แต่มีอยู่ด้วยความจำเป็นอย่างล้นพ้น สำหรับ ชีวิตจิตใจ และ วิญญาณ ของคนไทยทั้งปวง..."
ตะนิ่นตาญี
วันพฤหัสบดีที่ ๑๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕
เวลา ๑๙.๔๙ นาฬิกา
- กรกช, tonythebest, iba and 10 others like this