1. ห่างไกลสื่อที่เข้าถึงและให้ความรู้แก่พวกเขาเกินไป เพราะมีแต่สื่อลวงให้ตรรกะเพียงครึ่งเดียว(นอกนั้นเป็นละครน้ำเน่า) พวกเขาก็รับความจริงเพียงครึ่งเดียวในส่วนที่เขาจะได้แค่นั้นเอง
เราจะช่วยกันแก้ยังไงดี?
2.ความเหลื่อมล้ำทางสังคมชนบทกับสังคมเมืองมากเกินไป...เป็นปัญหาสะสมมานาน...ทัศนคติทางสังคมบ้านเราผลักอาชีพชาวนาเกษตรกรเป็นอาชีพที่ดูต่ำต้อยล้าหลัง (ขัดกับคำพูดที่ว่า "อาชีพกสิกรเป็นกระดูกสันหลังของชาติ") ลูกหลานชาวนาเลยรู้สึกว่าเป็นอาชีพที่ไม่มีเกียรติดโดนดูถูก
ประเทศไทยรายได้หลักอยู่ที่สินค้าการเกษตร...แต่คนรุ่นใหม่ๆที่เรียนจบทางด้านเกษตรและเทคโนโลยีการเกษตรมีน้อยจนน่าใจหาย...ขณะเดียวกันลูกหลานชาวนาหาทางเข้ามาทำงานในเมืองกันมากขึ้น มากกว่าจะพัฒนาอาชีพท้องถิ่นของตัวเอง
เราจะช่วยกันแก้ยังไงดี?
3.อิทธิพลทุนนิยม-วัตถุนิยมและค่านิยมฟุ้งเฟ้อ คนไทย(ส่วนใหญ่)มองว่าคนมีเงินมีทรัพย์ ได้รับเกียรติและสถานะที่ยืนทางสังคม(ไม่สนว่ารวยมายังไง) คนชนบทที่รู้ครึ่งเดียวก็อยากเป็น
ตัวอย่างที่เห็นกันเช่น
-โทรศัพท์มือถือ ราคาเครื่อง 20000-50000 ออกรุ่นใหม่ๆกันแทบเดือนต่อเดือน คนไทยต้องไปเข้าแถวต่อคิวหาซื้อมา จนถึงขั้นตบตีกันก็มี บางคนยังต้องไปกู้เงินมาซื้อ ทั้งๆที่ไม่จำเป็นในการดำรงชีวิต เพราะอะไร?
-ยอดเช่าซื้อรถยนต์เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวทุกปี มอเตอร์โชว์มาจัดที่ประเทศไทยยอดซื้อแทบทะลัก ทั้งทีรายได้เฉลี่ยต่อหัวในประเทศเท่าเดิม รายจ่ายมากขึ้น เพราะอะไร?
เราจะช่วยกันแก้ยังไงดี?
4.คุณภาพของการได้รับการศึกษาจากรัฐไม่ทั่วถึงเท่ากันและดีพอ ระหว่างเมืองและชนบท สังคมในชนบทยังใช้ชีวิตอยู่กับความเชื่อไม่ใช่ความรู้ เราจะช่วยกันแก้ยังไงดี?
- ด๋อยแทง likes this