เหมือนผมแสดงความเห็นไปหลายรอบแล้วเกี่ยวกับกรณีนี้
เม้นไปแล้วครับ แก้ที่ผู้มีอำนาจฟ้องแค่นั้นพอ โทษไม่ลด
จะแก้ไขยังไงไม่ให้เอามาใช้เป็นเครื่องมือครับคุณ TFEX แก้ไขแสดงว่ายังมี มันผิดที่คนหรือที่กฏหมาย หรือคุณ TFEX คิดว่าไงครับ
อันนี้ ยิ่งเห็นได้ชัดเลย ครับ ไม่ต้องแก้มาตรานี้ยังได้ เลย แค่กฎหมายลูกประกอบมาอีกตัวว่าด้วย หน่วยงานที่สามารถดำเนินงานได้ จบ
ประเด็นคือ คนที่สักแต่มีปาก คันปาก "อยาก" วิพากษ์วิจารณ์ แต่ดันไม่มีความรู้ความเข้าใจ พอเปิดปากก็ใส่มาไม่คิด ด้วยว่าไม่มีอะไรให้คิด คนมันขาดสติไร้ปัญญาไม่มีความรู้ จึงไม่แปลกที่จะ "เกินเลย"... เลยขอบเขตการวิจารณ์ กลายเป็นดูหมิ่น หมิ่นประมาท ใส่ร้ายป้ายสี จนเกิดเป็นคดีความกันขึ้นมา
ประเด็นมีอยู่แค่นั้นแหละครับ
จะว่าข้อกฎหมายก็ดี โครงสร้างวัฒนธรรมก็ดี บ้านเราเปิดโอกาสให้แสดงความเห็นได้ แต่ขณะเดียวกันก็เลี่ยงไม่ได้ด้วยว่า เมื่อแสดงความเห็นออกมาแล้ว... มันบอกอะไรเกี่ยวกับผู้แสดงความเห็นนั้นได้หลายอย่างเลยทีเดียว
ผู้น้อยวิจารณ์ผู้ใหญ่ ทำได้ครับ แต่ผู้น้อยต้องมี "ศิลปะ" ในการวิจารณ์ด้วย (มีความคิดสติปัญญาจริง รู้และเข้าใจเรื่องที่จะวิจารณ์จริง) จึงจะสามารถหา "ช่องทาง" และเลือก "วิธีนำเสนอ" ไม่ให้เป็นการ "เหยียบหน้า" กัน คือวิจารณ์ไปแล้วผู้ใหญ่สามารถยอมรับฟังได้โดยดุษณี ส่วนจะนำไปปรับใช้หรือไม่นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งส่วนตัวเห็นว่ากรณีแบบนี้เพียงแค่ให้ท่านรับฟังได้ ก็ประสพความสำเร็จแล้ว
แต่บางคน... แค่ "ไม่พอใจ" ไม่ถูกใจตัวเอง จะด้วยว่าเหตุใดก็ตาม การขาดสติ ไม่มีปัญญาในการใช้ความรู้อย่างเหมาะสม รังแต่จะก่อปัญหา... ทั้งกับผู้อื่นและตัวเองก็เท่านั้น
อย่าว่าแต่บางคนมีอาการ "บกพร่องทางกระบวนความคิด" ตัวเองนำเสนอ... แต่กลับไม่สามารถจับประเด็นของตัวเองได้... ก็มี... คือรู้แค่ครึ่งๆ กลางๆ คิดได้แบบครึ่งๆ กลางๆ ปะติดปะต่อเรื่องราวให้สมบูรณ์ยังไม่ได้ แต่ "อยาก" วิจารณ์(เกาะกระแส?) แต่ด้วยว่าในหัวมีแต่เรื่องครึ่งๆ กลางๆ เต็มไปหมด จึงหาบทสรุปอะไรไม่ได้ คนฟังก็พาลงงไปด้วยว่าตกลงต้องการจะบอกอะไร... เจอแบบนี้ส่วนใหญ่ได้แต่ปล่อยไป ไม่อย่างนั้นต้องมาปวดหัว... ต้องไปช่วยมันคิดอีกว่า... มันคิดจะบอกอะไรเรากันแน่...
- whiskypeak likes this