ทรงธรรม

ในหนึ่งประเทศ ก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดีครับ แม้ว่า ผู้นำประเทศ จะทำสิ่งที่ผิด แต่ถ้าคนในประเทศ ไม่ได้เห็นด้วยทั้งหมด ยกตัวอย่าง ฝ่ายค้านที่ไม่เห็นด้วย และออกมาตำหนิ ดังนั้นเราจึงควรแบ่งแยกครับ

แต่ที่แน่ ๆ บริษัทผู้สำรวจและผลิต ปิโตรเลียมและก๊าซธรรมชาติ ของอเมริกาแห่งหนึ่ง (ที่ตอนนี้กำลังโฆษณาสร้างภาพอยู่) มีความเกี่ยวข้องด้วยครับ ผมจะไม่สนับสนุนแน่นอน (ผมขี่จักรยานมาทำงาน คงไม่ได้สนับสนุนครับ)

ประเด็นนี้ คนที่ตอบได้ ดีที่สุดคือ คนสั่งการให้นำมาใช้ครับ คุณไชยปราการ ต้องลองถามคุณอ๊อฟ ดูนะครับ ว่าที่ใช้แก๊สน้ำตา แบบระเบิดได้ จนคนมือขาด หนึ่งคน ขาขาดที่หัวเข่า หนึ่งคน ขาขาดที่ ข้อเท้าหนึ่งคน สมองหายไปส่วนหนึ่ง หนึ่งคน และเสียชีวิต เพราะแรงอัดจากระเบิดจน เกิดการบีบอัดจนแตกของหัวใจ(ต้องขออภัย ครอบครัวน้องด้วยครับ ที่ต้องนำมาพูดอีก ผมเข้าใจว่าท่านคงไม่อยากรื้อฟื้นถึงเหตุการณ์นั้นแล้ว) หนึ่งคน

ถ้าเป็น แก๊สน้ำตาแบบที่ ทั่ว ๆ ไป เขาใช้กัน จะเกิดความสูญเสียที่ผมกล่าวไปได้หรือไม่ ช่วยเปิดใจ เพื่อช่วยให้ความคิดแล่น สักนิดครับ

ซื้อเสียงไม่ค่อยมีผลหรอกครับ ถ้าเป็นกรณีที่ทิ้งกันขาด แต่ถ้ามี เปอร์เซนต์ ที่ใกล้เคียงกัน จะมีความหมายแบบ คูณสองเลยนะครับ

ถ้านึกไม่ออก นึกถึงตอนที่ แมน ซิตี้ กับ แมน ยู แข่งกัน นัดที่แมนยู่ แพ้ 1-0 มีผลถึง 6 คะแนน ฉันใดก็ฉันนั้นครับ

แต่จริง ๆ ผมว่า เมืองไทยเราปัญหาหลัก ไม่ได้มาจากการซื้อเสียงหรอกครับ แต่มาจากการซื้อใจกันด้วย บุญคุณที่ต้องตอบแทนต่างหาก คนไทยโดยมาก เป็นคนที่เห็นการได้เป็นเรื่องใหญ่ สิ่งที่สามารถจับต้องได้ไม่ว่าจะเป็นวัตถุหรือเงิน ก็สามารถซื้อใจกันได้แล้ว บางคนถึงขั้น ได้แค่นี้ไม่พอ อยากได้อีก แล้วแต่ใครจะสนองให้ได้มากกว่า

จำไว้อย่างนะครับ การชี้ให้คนอื่นเห็นความดีของตน ที่จับต้องได้ หรือโน้มน้าวได้ ผู้นั้นจะชนะ ในกลุ่มคนที่มีฐานความคิดแคบ
ยกตัวอย่าง นายแม้ว มีนโยบาย ช่วยเหลือ จับต้องได้ เห็นเงินเข้ามา แต่ได้ประโยชน์สูงสุด คุ้มค่าเงินที่เสียไป หรือเปล่าเป็นอีกเรื่อง
ตัวอย่างสอง นายทำมะชะโด มีความสามารถอธิบาย เรื่องการทำสติ ได้เป็นรูปธรรม พูดให้คนเข้าใจได้ เชื่อถือได้ ภายหลังจะโกหกในเรื่องอื่น (ไม่รู้ว่ารู้หรือเปล่าว่าที่พูดเป็นเรื่องไม่จริง) คนก็จะเชื่อถือ เพราะศรัทธาไปแล้ว

เปรียบเทียบ 2 บริษัท เสรีไทย กับ FM-THAI (2 เวบ โปรดของผม) จะเห็นว่า FM-THAI นั้นก็เปรียบได้กับ ญี่ปุ่น และ เสรีไทย เทียบได้กับ ไทย

FM-THAI แม้มีหนี้สินต่อหุ้น มากกว่า แต่ก็ยังกำไร และ มูลค่าสินทรัพย์รวมก็สูงมากด้วย

ขณะเดียวกัน เสรีไทยที่มีหนี้สินต่อหุ้น น้อยกว่า แต่ประสบผลขาดทุน และ มูลค่าสินทรัพย์ก็ต่ำกว่ามากด้วย

ถ้ากรณี เสรีไทย อยากมีสินทรัพย์ที่มากขึ้น ก็ต้องกู้มากขึ้น แต่ปัญหาคือ ความนิยมในเสรีไทย จะมากเท่า FM-THAI หรือไม่ (ความจริง FM-THAI มีสมาชิกมากกว่า เสรีไทยหลายเท่าตัว มีรายได้ค่าโฆษณา มากกว่าด้วย)
นั่นจึงเป็นเรื่องต้องให้คิดว่า ผู้บริหารของเสรีไทย จะมีความสามารถบริหารเงินที่ได้มาจากการกู้อย่างไร ให้มีรายได้และสินทรัพย์ที่เพิ่มขึ้น มั่นคงอย่าง FM-THAI

ความเห็นนี้ ขอแสดงอาการ ก้อร่อก้อติก สักหน่อยนะครับ

คือยอมรับจริง ๆ ว่าผู้หญิงผิวขาว กับชุดสีแดงนี่ เออ สวยมากนะครับ ผมมองทีไร เหลียวหลังอยู่เรื่อย ๆ (อันนี้ไม่นับ เครื่องแบบพยาบาล ที่ฝังใจมาก ยังไงก็ลืม ไม่ลงจริง ๆ )
แต่ยอมรับ ว่าหลัง ๆ นี้ แต่งแดงกันน้อยลง ก็เสียดายเล็กน้อยครับ ยังไงก็ขอออกเป็น dress สีชมพูก็ได้นะครับ

คือ อา มันก็เป็นความสดชื่น ทางใจ สำหรับคนที่ได้แต่มอง ก็แล้วกันนะครับ

ปล. แต่สำหรับผุ้ชาย ผมว่าไม่ค่อยมีใครใส่แล้วขึ้นนะครับ ยกเว้นหนึ่งคนครับ "ชาร์ อาสเนเบิ้ล" the red comet จากซีรี่ส์ กันดั้ม 0079 นี่ล่ะ ตัวร้ายอะไร เท่ห์สุด ๆ กลบรัศมี อามุโร่ เร ไปเลย

ผมมองอย่างนี้นะ ความเห็นส่วนตัว

คือ เป้าหมายคนดูของ คลุกวงข่าว น่าจะเป็น แฟนานุแฟน ของพรรคเพื่อไทยครับ
แต่คงพลาดไปบ้างที่ แฟน ๆ เค้ามีหน้าที่การงานที่ไม่ค่อยเหมาะจะนอนดึกนะครับ อา อาชีพที่ว่า ก็หลัก ๆ เลย
1.เกษตรกร 2.พ่อค้าแม่ขาย 3.คนขับรถรับจ้าง 4.ผู้ใช้แรงงาน

ครับ ถ้าจะบอกว่าเวลาไหนเหมาะ ผมว่าควรเป็นช่วงเย็น ๆ ที่ไม่เกิน 3 ทุ่มเห็นจะดี เพราะอย่าลืมนะครับ สำหรับกลุ่มที่พร้อมจะนอนดึก เขาก็มักจะติดตาม ละครหลังข่าว กันซะส่วนใหญ่นะครับ
ก็ตามนโยบายของรัฐบาลล่ะครับ ที่ไม่ชอบให้ประชาชน เข้ามายุ่งเรื่องการเมืองให้มาก ไม่อยากให้ไม่สบายใจกัน เพราะถ้าสนใจกันจริง ๆ ก็จะรู้ว่า การบริหารงาน มันมีความผิดพลาด อยู่เป็นระยะ ๆ ล่ะครับ

เอาเป็นว่า แค่มี asia update คอยเกาะกลุ่ม แฟน ๆ ไว้ก็ถือว่าบรรลุเป้าหมายส่วนนึงแล้ว นะครับ เพราะกลุ่มที่ไม่ค่อยสนใจการเมือง เน้นบันเทิง ต่อให้ มีเงินใช้จ่ายน้อยลง ก็ยังปลอบใจตัวเองได้ครับ ว่า "คนที่เรารัก อย่างน้อยก็ได้เป็นรัฐบาล" สุขทางใจ เค้าล่ะครับ

ผมวิเคราะห์ต่อให้อีกหน่อย นะครับ แต่ยืนยันก่อนว่า ข้อเท็จจริง ยังไม่สรุป

กรณี ถ้าป้าฐิตินันท์ แกไม่ได้ไปที่สนามบินสุวรรณภูมิจริง แต่กลับมีข่าวว่า ตม.ได้ให้แกใช้ทางลัด เพื่อขึ้นเครื่องบินนั้น เป็นไปได้ 3 กรณีครับ คือ

1.ป้า ไม่ได้ไปสนามบินจริง และ มีการสร้างกระแสกันจากผู้ไปชุมนุม เนื่องจากเห็น การเคลื่อนไหวที่น่าสงสัย จึงเกิด อุปาทานหมู่
2.ป้า ไม่ได้ไปสนามบินจริง แต่มีการสร้างสถานการณ์จาก ตม.ว่าได้มีการนำตัวบุคคลต้องสงสัยจะเป็น ป้า จึงทำให้ผู้ชุมนุม เข้าไปเพื่อจะเอาเรื่องกับ ตม.
3.ป้า ไปสนามบินจริง และ ตม.ได้ให้ความสะดวกจริง ผู้ชุมนุม จึงเข้าไปเพื่อจะเอาเรื่องกับ ตม.

และเพื่อจะให้กระจ่าง ว่าเป็นข้อไหน กรุณาเถอะครับผู้ที่เกี่ยวข้อง ทำเรื่องราวให้มันแจ่มชัด อย่าขัดขวางการสืบทราบข้อเท็จจริงเลย
ดังนั้น ทั้งคุณปลายอ้อ และ มังกือดำ ถือว่ายังไม่มีฝ่ายไหนผิด เพราะข้อเท็จจริง ยังไม่กระจ่าง และถึงแม้จะกระจ่างแล้ว ทั้งสองคน ถือได้ว่า ใช้เหตุผลทั้งคู่ จึงไม่มีใครที่ผิดอย่างเห็นได้ชัด

ขอเสริม ที่มาของข่าว ให้ดูเป็นสากลนิดหนึ่งนะครับ กรณี ข้อมูลของท่านสมาชิก มังกือดำ

2. พ.ต.อ.ณัฐนันท์ นานาสมบัติ ผกก.สภ.ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ เปิดเผยในช่วงค่ำว่า นางฐิตินันท์ ได้เดินทางมาที่ สนามบินสุวรรณภูมิเพื่อเตรียมขึ้นเครื่อง แต่ไม่ได้ขึ้น
เนื่องจากเจ้าหน้าที่ตำรวจทุ่งสองห้องได้ เข้าควบคุมตัวไว้พร้อมกับยึดพาสปอร์ต และนำตัวกลับมาที่ สน.ทุ่งสองห้องในเวลาต่อมา

อ้างจาก facebook เดี๋ยวหา ว่า "คิดไปเอง" หรือ "หลักฐานไม่น่าเชื่อถือ" เอาอันนี้ ดีกว่า

http://www.ch7.com/n...&p=376&d=196050

เป็นข่าว จาก เวบไซด์ ของ ช่อง 7 สี ทีวีเพื่อคุณ จะได้ เชื่อถือกันสักหน่อย

อุดมเดช บอก เมื่อผ่าน สสร.แล้ว จะผ่านการกลั่นกรอง อีก 2 ด่านคือ ประธานรัฐสภา (รวมถึงคณะกรรมการที่ประธานรัฐสภาตั้ง) และ การลงประชามติ

ชุมพล ศิลปอาชา บอก การลงประชามติ เที่ยวที่แล้ว ประชาชนไม่ได้ดูในรายละเอียดหรอก ตั้ง 309 มาตรา ประชาชนไม่เข้าใจหรอก ถ้าฟังจากคำพูดของชุมพล ด่านในการกลั่นกรอง เมื่อผ่าน สสร.แล้ว หมายความว่า มีผุ้รู้กฎหมายจริง ๆ คือ ประธานรัฐสภา (+คณะกรรมการ) เท่านั้น

แล้วชุมพล สรุปเอาเองเลย ว่า สสร.ไม่ไปทำให้กระทบการปกครองตามระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หรอก ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ยอมรับว่า สสร.ไม่พ้นการถูกควบคุมไปได้หรอก

ประชาชน ฟังแบบนี้แล้ว จะให้เชื่อยังไงว่า ให้ สสร.ทำแล้ว ผ่านประธานรัฐสภาแล้ว จะได้ รธน.ที่ดีกว่า รธน.ปี 50 ตามที่อุดมเดช รับรองได้

ผมมาบ่นอะไรสักหน่อยครับ คุณปลายอ้อ อาจไม่เกี่ยวข้องกับกระทู้โดยตรง แต่ก็คิดว่า มีส่วนบ้าง

ผมคิดว่ารัฐบาลปูนา ดำเนินนโยบายผิดพลาดครับ วันนี้ ผมขอที่นโยบาย ค่าแรง 300 บาท อันเดียว

ที่ผมคิดว่านโยบายนี้ผิดพลาด มันก็มีสาเหตุมาจากคนใกล้ตัวของผมนะครับ ก็มีอยู่ 2 คน คือ
1. เพื่อนที่ทำงาน เขาขายพวกเฟอร์นิเจอร์ และเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่เน้นไปทางเฟอร์นิเจอร์มากกว่า โดยเฉพาะเครื่องนอน เขาขายได้น้อยมากตั้งแต่หลังจากน้ำท่วมมา แต่มากระเตื้องขึ้นนิดหน่อยตอนช่วง ม.ค.-ก.พ. ต้นเดือน แต่พอเริ่มมากลางเดือน ก.พ. ยอดขายก็กลับตกลงไปอีก และพอ นโยบายค่าแรงมีข่าวว่าจะขึ้นแน่ ๆ ช่วง มี.ค. คราวนี้ของจริงครับ ข้าวของเริ่มขึ้นราคา (อาหารแพงตั้งแต่น้ำท่วมแล้ว แต่ไม่ยอมลดลง หนำซ้ำกลับหนักข้อขึ้นอีก) คราวนี้ยอดขายหายเข้ากลีบเมฆไปเลย
ช่วงนี้ พวกผู้ผลิตเครื่องนอน เริ่มไม่ให้เครดิตกันแล้วครับ เพราะไม่มั่นใจว่า พ่อค้าที่รับช่วงไปขายต่อจะมีเงินมาใช้หนี้หรือเปล่า เพื่อนผมต้องใช้เงินสดซื้อทุกครั้ง ถึงจะได้ของ แต่ก็มีปัญหาที่ขายของไม่ค่อยออก โทรไปกี่เจ้า แรก ๆ บอกไม่กล้าซื้อเพราะกลัวน้ำมาอีก แต่หลัง ๆ นี่ไม่ซื้อเพราะขายให้ผู้บริโภค ไม่ค่อยออก
ตอนนี้ร้านค้า เริ่มมาขอเครดิตกับ พ่อค้าช่วงอย่างเพื่อนผมแล้ว แต่เขาให้ไม่ได้ เพราะเขาต้องใช้เงินสดไปซื้อของกับโรงงาน จึงต้องขายสดเช่นกัน ทำให้เสียลูกค้าบางรายไป ให้กับคู่แข่งที่การเงินดีกว่า (เพื่อนผมเป็นรายย่อยครับ)
และล่าสุดที่น่าเสียใจคือ ร้านค้าของภรรยาที่เปิดมาหลายปี (ขายของชนิดเดียวกันกับเพื่อนผม) ต้องปิดตัวลง เพราะยอดขายน้อยกำไรไม่พอจ่าย แม้แต่ค่าเช่าร้าน ตอนนี้กำลังเคลียร์ของในร้านอยู่

2. พี่ชายผมเองครับ เช่าตึกทำร้านขาย เครื่องครัวและเครื่องใช้เบ็ดเตล็ดในบ้าน (ยังไม่มีของชำ เป็นของคงทนเป็นส่วนใหญ่) ทำมาตั้งแต่ ปี 2547 จริง ๆ ก็ไม่ได้ขายดีอะไรมากมาย แค่พอมีกำไรดำรงชีวิตและเลี้ยงลูกได้ไปวัน ๆ
แต่พอมาเข้า ปีนี้ เจอวิกฤต ที่เรียกกันว่าถ้วนหน้าเลยก็ได้ ร้านค้าแบบเดียวกันที่มีอยู่เต็มตลาดโพธิ์ชัย ก็ยอดขายตกอย่างน่าใจหาย เพราะค่าแรงที่เพิ่มขึ้น ตามจังหวัดต่าง ๆ ใน แถบอีสานเหนือ เช่น อุดรธานี หนองคาย ฯลฯ ขึ้นกันประมาณ 40% กว่า ๆ ทำให้ต้นทุนของที่นำมาจำหน่ายสูงขึ้น ปกติของแบบนี้ จะได้กำไรไม่มากอยู่แล้ว ยิ่งถ้าขายเอาปริมาณ กับคนลาวที่เข้ามาซื้อไปขายต่อ ยิ่งได้กำไรน้อย เพราะพี่ชายของผม ขายสดอย่างเดียวเท่านั้น เนื่องจากภรรยาเขาเคยมีประสบการณ์เก็บเงินไม่ได้มาแล้ว ต้องตามไปทวงถึงลาว
ทราบมาว่าช่วงนี้ยอดขาย ไม่ว่าจากคนลาวหรือคนไทย ตกกันกระหน่ำทั้งตลาดเลยทีเดียว แต่ร้านของพี่ผมหนักหน่อย เพราะลูกค้าขาประจำมีไม่มากอยู่แล้ว ยิ่งพวกขาจรซื้อของนิดหน่อย ยิ่งหวังลำบาก บางวันยอดขายได้ 60 กว่าบาท กำไรไม่ต้องพูดถึง
พี่ชายผมบอก ดูสถานการณ์อีก 3 เดือน ถ้าไม่กระเตื้องขึ้น มีหวังต้องปิดร้านตาม ภรรยาเพื่อนผมไปเหมือนกัน

ผมบอกตามตรงว่า ค่าแรง 300 บาทนี้ ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่มีภาระมากขึ้น ผมลองแยกแบบนี้นะครับ
1. ประชาชนที่ไม่มีรายได้ เช่น เด็ก คนแก่ คนพิการ คนตกงาน ได้รับผลเต็ม ๆ หากไม่มีเงินเก็บ ถึงขึ้นต้องพึ่งกรมประชาสงเคราะห์
2. ประชาชนที่มีรายได้ แต่ไม่ได้อานิสงส์ จาก นโยบายนี้ แน่นอนถ้ามีรายได้มาก ก็ไม่เท่าไร แต่ถ้ารายได้น้อยอย่างผม นี่ก็เข้าขั้นวิกฤตเช่นกัน ทุกวันนี้ ผมหมดตัว ใช้เดือนชนเดือน ต้องทานอาหารน้อยลง น้ำหนักผมลดไป 8 กิโลกรัมแล้ว ตั้งแต่อาหารแพง
3. ประชนชนที่มีรายได้ และได้รับ 300 บาทด้วย อันนี้ดีหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะ เหลือเงินมากมาย เพราะถ้า เขามีคนที่ต้องดูแล อยู่ในข้อที่ 1 เช่นมีลูกเล็ก ๆ กำลังเรียน หรือมีพ่อแม่แก่ ๆ ต้องเลี้ยง แน่นอน ภาระต้องมากขึ้นเช่นกัน อาจไม่เหลือเงินเลย

จากที่กล่าวมานี้จะบอกว่า ตอนนี้ประชาชนต้องพยายามกินใช้อย่างประหยัด เก็บเงินมากขึ้น เพราะช่วงที่ผ่านมา ก็มีภาวะเลิกจ้าง มาบ้างแล้ว จากการที่ผู้ประกอบการต้อง เลือกเฉพาะพนักงานที่ทำงานแล้วคุ้มค่าจ้าง 300 บาท และเพื่อลดรายจ่าย ให้สมดูลกับค่าแรงที่เพิ่มมากขึ้น
หากคนที่มีงานทำอยู่ ไม่เก็บเงินไว้ ถ้าตกงานในช่วงนี้บอกได้เลยว่า ฝันร้ายมาเยือนจริง ๆ ประเทศไทยไม่เคยมีปัญหาค่าครองชีพ มากขนาดนี้
แล้วจะไม่ให้บอกได้อย่างไร ว่ารัฐบาลปูนา ดำเนินนโยบายผิดพลาด ยังไม่ต้องไปพูดถึง นโยบายรับจำนำข้าวที่ ต้องใช้งบประมาณมหาศาล ซึ่งกระทบต่อการเงินการคลังของประเทศ และพอใช้แล้ว ก็ยังไม่รู้ว่าจะระบายข้าวไปต่างประเทศได้อย่างไร จากราคาที่ขึ้นมาอย่างมาก ทำให้อินเดียกับ ฟิลิปปินส์ ได้ขายข้าวมากขึ้น ทำให้เวียดนามกลายเป็นอันดับหนึ่งในการส่งออกข้าว และถ้าจะขายให้ได้ ก็ต้องลดราคาเหลือตันละหมื่น พูดง่าย ๆ ขาดทุนตันละ 4-5000 บาท โดยเงินที่จ่ายออกไป ก็ไม่รู้ว่ารั่วไหลให้โรงสี หรือผู้ที่เกี่ยวข้องไปเท่าไร ถึงมือเกษตรกรเท่าไร คุ้มหรือไม่
ทั้งยังจะมีหน้ามาขอกู้อีก 2 ล้านล้านบาท เคยคิดหรือไม่ ว่ามันมีภาระดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายอีกเท่าไร และถ้ามันรั่วไหลเข้ากระเป๋าใครอีก ประชาชนในอนาคตจะอยู่กันอย่างไร ไม่ใช้หนี้กันหัวโตหรอกหรือ

บ่นพอละ ไม่ตอบก็แล้วกันครับ คำถามของกระทู้ บอกได้อย่างเดียว เลือกตั้งครั้งหน้า เลือกประชาธิปัตย์เหมือนเดิม อย่างน้อยรัฐบาลที่แล้ว ร้านค้าก็ยังขายของได้ ข้าวก็ยังส่งออกได้(อันดับหนึ่งด้วย) กู้เงินก็น้อยกว่ารัฐบาลนี้ด้วย เงินในกระเป๋าผมก็ยังมีเหลือด้วย
บอกว่าเขาไม่ดี แต่ดูยังไง ๆ มันก็ดีกว่า ไม่ต้องออกนโยบายเพื่อจูงใจคนมาเลือกตั้งด้วย นโยบายเขายึดหลักความเป็นไปได้มากกว่าด้วย จบ.

ทำบัญชีครับ แต่งานไม่มากนักหรอก ผมเป็นคนทำงานเร็ว จะยุ่งจริง ๆ เดือนหนึ่ง ไม่เกิน 5 วัน นอกนั้นก็ รับใช้ทั่วไปครับ
ไปส่งพัสดุให้เจ้านายบ้าง ผมไปไปรษณีย์กลางเกือบทุกวัน และก็ทำสรุปตัวเลขให้เจ้านายนิดหน่อย ตามที่ขอ

เข้าบอร์ดเกือบทุกวันล่ะครับ มาดูความเห็นคนอื่นบ้าง แสดงความเห็นบ้างเล็กน้อย แก้เบื่อได้ดีเลยครับ มีคนตลก ๆ อย่างใจดี และก็คนแปลก ๆ เยอะเลยครับ ชอบจริง ๆ แต่เสียดายเข้าบอร์ดได้เฉพาะที่ทำงาน บ้านไม่มีคอมครับ

ดีจริง ผมเป็นรุ่นน้อง tonythebest แค่ปีเดียว ตีซี้หน่อยครับ ชอบสไตล์คุณ tony เป็นพิเศษ ผมพยายามเลียนแบบคุณเลยครับ

อาชีพนี้เสียสละมากครับ ต้องทำงานกับคนที่ป่วย บาดเจ็บ ทุกรูปแบบ โดยไม่เกี่ยงแม้กลางวัน กลางคืน
แม้กระทั่ง ภาวะสงคราม หรือ ถูกพวกอันธพาล(เสื้อแดง) ระราน ล่วงเกิน สารพัด ก็ยังห่วงคนไข้มาเป็นที่หนึ่ง

ขอคารวะให้กับ นางพยาบาล และ บุรุษพยาบาล ทุกท่านนะครับ

ปล.เห็นบุคคลในเครื่องแบบ พยาบาล แล้ว รู้สึกปลื้มเป็นการส่วนตัวครับ

ใจดีครับ ผมพยายามแสดงความเห็นทุกกระทู้ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ เลยล่ะครับ
สาเหตุเพราะอะไรหรือครับ เพราะทุกวันนี้ผมลำบากมากครับ ใช้จ่ายเดือนชนเดือนครับ นี่ขนาดที่บ้านผมยังไม่เจอคิวใช้เงิน ที่นอกเหนือจาก กิจวัตรประจำวันนะครับ
ตัวผมทำงานบัญชี เงินเดือนน้อย อยู่กับเจ้านายมาตั้งแต่ เรียนจบจนตอนนี้ 38 แล้ว ยอมรับว่าตัวเองไม่มีความสามารถอะไรเลย ก็ได้อาศัยความประหยัดของตัวเองล่ะครับ ที่ทำให้อยู่รอดมาจนทุกวันนี้
ในสมัยอภิสิทธิ ก็พอมีความหวังนะครับ เพราะนโยบายที่คำนึงถึงฐานะการเงินการคลัง ของ ปชป ทำให้อนาคตของเศรษฐกิจดูมีความมั่นคง ตัวผมเองก็ได้ย้ายมาอยู่บริษัท(เจ้านายมีหลายบริษัท) ที่ฐานะค่อนข้างมั่นคง เลยพอมีความหวัง ปีแรกที่มาทำบริษัทนี้คือปี 2553 ต้นปี 2554 ผมได้ขึ้นเงินเดือน 500 ดีใจมากครับ ผมไม่ได้ขึ้นเงินเดือนมาหลายปีแล้ว พอปีต่อมาได้รัฐบาลปูนา บริษัทได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมครับ ผมเลยได้ขึ้นเงินเดือนต้นปี 55 แค่ 300 บาท
แต่ก็ยังดีที่ได้ขึ้นครับ ยังมีความหวังอยู่ แต่ต่อมาภาวะของแพง ผมโดนทั้งค่าอาหารขึ้นเฉลี่ยต่อวัน ก็ขึ้นเกือบร้อยนะครับ ที่บ้านมีหลายคน ผมต้องทำไงรู้มั้ยครับ ลดการกินอาหารลงครับ เพื่อให้ค่าใช้จ่ายทรงตัวไม่มากเกินไปครับ ของหวาน อะไรนี่เลิกหมดนะครับ กินอาหารให้ครบ 3 มื้อได้ นี่ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วนะครับ
นี่ยังไม่นับค่ายารักษาโรคประจำตัวของแม่นะครับ ขึ้นทุกอย่างครับ ทั้งยาเบาหวาน ไขมัน ความดัน อะครับ
แถมเดือนนี้ (มิ.ย.) ค่าไฟขึ้นอีกหน่วยละ 38 สตางค์อะครับ บ้านผมใช้ประมาณ 6-700 หน่วย ขึ้นอีกเดือนละ 200 กว่าบาทอะครับ ยังครับ ข้าวสารถุงขึ้นอีก ถุงละ 10-15 บาทครับ
วันก่อนที่บ้านไปจ่ายค่าโทรศัพท์ผ่านโลตัส ขึ้นค่าธรรมเนียมจาก 5 เป็น 7 บาทอะครับ เหมือนค่าสองแถวเลย

ใจดีว่า ของมันแพงมั้ยล่ะครับ นี่ผมรัดเข็มขัดสุด ๆ ละนะครับ นี่เล่นเนตได้เฉพาะที่ทำงานนะครับ อยู่บ้านไม่มีอะไรทำ ไปข้างนอกก็มีค่าใช้จ่าย ก็ได้บอร์ดนี่ละครับ ที่ได้ระบายบ้าง รวมถึงได้ใจดีมาคลายเครียดด้วย
ขอบคุณที่กลับมา นะครับ

ขออีกสักความเห็นแล้วกันครับ จากการที่ผมได้ไปอ่านในบ้านราชดำเนินมาบ้าง ก็พอจะเข้าความเป็นเสื้อแดงได้อยู่บ้างครับ

คือคนเสื้อแดง ส่วนใหญ่ จะมีแนวคิด เรื่องความเป็นธรรม เหมือน ๆ กันกับเราน่ะครับ แต่ทางเขาจะมีแนวคิดออกทางอิสระชน คือไม่ค่อยอยากอยู่ในกรอบ และมีแนวโน้มทางจิตใจที่ค่อนข้าง อยากปลดปล่อยตัวเอง อยากมีความคิดใหม่ ๆ และอยากใช้ความคิดใหม่ ๆ นั้น ไม่พึงพอใจกับ กรอบความเป็นอยู่ ณ ปัจจุบัน โดยมีฐานความคิดที่จะเคารพคนเก่ง เคารพคนที่หัวคิดใหม่ ๆ เคารพคนที่คิดนอกกรอบ มีอคติกับคนหัวเก่า คนที่จงรักภักดี และต้องการคำอธิบาย ที่ตรงใจ คำตอบที่เห็นเป็นรูปเป็นร่าง มากกว่าการอ้างถึง ประเพณีปฏิบัติที่เป็นมา

สาเหตุที่ผมเคยถามคนเสื้อแดง ว่าทำไมรักทักษิณ ก็ได้คำตอบที่เราก็ต้องยอมรับอยู่เหมือนกัน คือ นโยบายทักษิณ เข้าถึง ตรงใจคนจน มากกว่านโยบายของทุกพรรค อันนี้ น่าจะได้แนวคิดมาจาก พวกคอมด้วย นโยบายที่เด่น ๆ สมัยทักษิณที่ได้ใจพอรวบรวมได้คือ
1. กองทุนหมู่บ้าน 1 ล้านบาท วันนั้นนั่งฟัง รายการแฉคดี ของ ลีน่าจัง มีคนเสื้อแดง โทรมาคุยว่า เพราะนโยบายนี้ เขาสามารถกู้ยืมเงินมาประกอบกิจการขาย วัสดุและอุปกรณ์ทางการเกษตร มีฐานะที่ดีขึ้น และยังว่าสมัยชวน ไม่เคยขอกู้ผ่าน
นั่นหมายความว่า ถึงกองทุนนี้จะหมดไปกับการกู้ที่ใช้จ่ายโดยไม่เพิ่มรายได้เลย เช่น กู้ซ่อมบ้าน กู้ดาวน์มอเตอร์ไซค์ ด้วย แต่ก็มีคนที่ได้ประโยชน์จริง ดังนั้น จะมีพวกที่รักทักษิณจริง ๆ มันก็ไม่แปลก
2. 30 บาท รักษาทุกโรค อันนี้ มีประชาชนหลายคนได้ประโยชน์ เพราะมีผู้เฒ่า ผู้แก่หลายรายได้รับการรักษา ทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยมีรายได้พอจะเป็นค่าใช้จ่ายในการรักษา แต่อันนี้ส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยที่จะให้เครดิตทักษิณ คนที่น่าจะได้มากกว่าคือ หมอ สงวน นิตยารัมภ์พงศ์ ที่ศึกษาเรื่องนี้อยู่หลายปี และพยายามผลักดันสุดตัว แต่ผู้ที่ได้เครดิตไป กลับเป็นทักษิณ เพียงเพราะเขา ประชาสัมพันธ์ตัวเองดี
3. 1 ตำบล 1 ผลิตภัณฑ์ ซึ่งแม้แต่เดิมก็มีโครงการแบบนี้อยู่บ้างแล้ว แต่พอมีโครงการแบบนี้ การจัดหาตลาด เพื่อขาย ของข้าราชการก็จะกระตือรือร้นมากขึ้น แม้ว่าท้ายที่สุด จะมีสินค้าระดับห้าดาว ที่เกาะตลาดจริง ๆ ได้ไม่มาก แต่เมื่อมันมี และจับต้องได้ คนเสื้อแดง ก็ถือเป็นผลงาน

ที่กล่าวมานี้ ทั้งหมด จะบอกเพื่อนสมาชิกว่า ถ้าเรามองเสื้อแดง ว่าเป็นคนไม่มีเหตุผล หรือ ไม่มีหลักการคิด เราก็จะไม่สามารถ เรียนรู้ที่จะกลับมาเป็นหนึ่งเดียวกับเขาได้ และประเทศไทยก็จะไม่สามารถเป็นหนึ่งเดียวกันได้อีก
สิ่งที่ รัฐบาลอภิสิทธิ ทำมานั้นที่จริง ผลงานที่มีนั้น ผมขอบอกว่า ไม่ด้อยกว่าทักษิณเลย อย่างเช่น
1.การนำพาเศรษฐกิจประเทศไทย ฟื้นตัวกลับมาจากช่วงที่เศรษฐกิจโลกถดถอยอย่างรุนแรง แม้คนเสื้อแดงส่วนใหญ่จะเห็นว่าของแพงขึ้นในยุคอภิสิทธิ แต่ผมว่า มันมีเหตุผลเหมือนกันที่ของแพงขึ้น ยกตัวอย่าง ราคาอาหารโลกที่ ถึบตัวสูงขึ้น จากปี 2009-2011 อย่างต่อเนื่องตามนี้

http://www.fao.org/w...pricesindex/en/

2.นโยบายประกันราคา สินค้าเกษตร นี่เป็นนโยบายที่ผมว่าประสบความสำเร็จมากกว่า นโยบายรับจำนำข้าว ที่ต้องใช้งบประมาณมากกว่าอย่างมากมาย และทำให้มีปัญหาในการส่งออกด้วย ดูได้จากตารางราคาข้าว ที่ปัจจุบันของไทยถีบตัวสูงมาก จนน่ากังวล ตามนี้

http://www.fao.org/e...rice-update/en/

3.นโยบาย เรียนฟรี 15 ปี ช่วยลดรายจ่ายให้ผู้ปกครองอย่างมาก ทั้งค่าเล่าเรียน ค่าสมุดหนังสือ ค่าชุดนักเรียน เรื่องนี้ ผมว่าแม้แต่คนเสื้อแดงเอง ก็ปฏิเสธไม่ได้

แต่ที่คนเสื้อแดง ไม่ยอมรับในผลงานของอภิสิทธิ ทั้งหมดมีที่มาจาก อคติ และการรับฟังข้อมูลจากผู้ที่ตนเองชื่นชอบมากกว่า การเปิดใจ

สรุปแล้ว ผมอยากบอกว่า ถ้าสมาชิกเสรีไทย เรียนรู้ที่จะเข้าใจ เปิดใจ สิ่งนี้น่าจะสามารถเข้าถึงจิตใจ ของคนเสื้อแดงได้บ้าง และถ้าวันนั้นมาถึง ผมว่า ไม่ว่าแกนนำแดง หรือ พวกคอม หรือ พวกแดงหัวก้าวหน้า จะยังปฏิบัติตนเช่นไร หากแม้นในใจคนเสื้อแดง ได้เข้าถึงจิตใจเราได้บ้าง เพราะ การเปิดใจของเราด้วย ปัญหาที่คิดว่าใหญ่ ก็จะเล็กลงได้ ผมเชื่อครับ

ติดตามอ่านกระทู้นี้ แล้วเลยไปดูในกระทู้ของ POOKLOOK มา บอกได้เลยว่าใจหายมากที่ POOKLOOK จากไปแล้ว
ผมไม่อยากให้ POOKLOOK ไปแล้วไม่กลับมาเลย เห็นเขาตลก ๆ แต่ความคิดเขาน่ะถือว่าใช้ได้เลยนะ แล้วที่ยอมรับอย่างมากคือเขาน่ารักมากด้วย ผมไม่เคยเห็นสมาชิกฝั่งนิยมทักษิณคนไหนที่น่ารักเท่า POOKLOOK อีกแล้ว
ถ้าเขาไม่กลับมาอีกผมคงเสียใจมากแน่เลย ใครที่สามารถติดต่อ POOKLOOK ได้รบกวนช่วยบอกเขาให้ทีครับ ว่าคนที่บอร์ดนี้คิดถึงอย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งล่ะ ตอนนี้รู้สึกว่า POOKLOOK ไม่ต่างไปจากเพื่อนร่วมชั้นเรียน ที่เรียนด้วยกันมาหลายปี แต่วันหนึ่งตื่นเช้ามาปรากฏว่า ไม่มาเรียนอีกแล้ว บอกตามตรง เสียใจมากครับ